Esther 5:2

2 En het geschiedde, toen de koning de koningin Esther zag, staande in het voorhof, verkreeg zij genade in zijn ogen, zodat de koning den gouden scepter, die in zijn hand was, Esther toereikte; en Esther naderde, en roerde de spits des scepters aan.

Esther 5:2 Meaning and Commentary

Esther 5:2

And it was so, when the king saw Esther the queen standing in
the court, that she obtained favour in his sight
Which no doubt was of God, who has the hearts of kings in his hand, and turns them as he pleases; the king had not called her for thirty days past, or more, which showed coolness of affection to her, and now she transgressed a law by coming uncalled for, which might have provoked his wrath; and for a lesser matter than this was Vashti divorced; but yet his mind was inclined to her, and she appeared very amiable and pleasing to him:

and the king held out to Esther the golden sceptre that was in his
hand;
as a token of his well pleasedness in her, and acceptance of her; and that no harm should come to her for transgressing the law:

so Esther drew near, and touched the top of the sceptre;
as acknowledging his kindness, and her thankfulness for it, as well as subjection and obedience to him.

Esther 5:2 In-Context

1 Het geschiedde nu aan den derden dag, dat Esther een koninklijk kleed aantrok, en stond in het binnenste voorhof van des konings huis, tegenover het huis des konings; de koning nu zat op zijn koninklijken troon, in het koninklijke huis, tegenover de deur van het huis.

2 En het geschiedde, toen de koning de koningin Esther zag, staande in het voorhof, verkreeg zij genade in zijn ogen, zodat de koning den gouden scepter, die in zijn hand was, Esther toereikte; en Esther naderde, en roerde de spits des scepters aan.

3 Toen zeide de koning tot haar: Wat is u, koningin Esther! of wat is uw verzoek? Het zal u gegeven worden, ook tot de helft des koninkrijks.

4 Esther nu zeide: Indien het den koning goeddunkt, zo kome de koning met Haman heden tot den maaltijd, dien ik hem bereid heb.

5 Toen zeide de koning: Doet Haman spoeden, dat hij het bevel van Esther doe. Als nu de koning met Haman tot den maaltijd, dien Esther bereid had, gekomen was,