Exodus 8:19

19 Toen zeiden de tovenaars tot Farao: Dit is Gods vinger! Doch Farao's hart verstijfde, zodat hij naar hen niet hoorde, gelijk de HEERE gesproken had.

Exodus 8:19 Meaning and Commentary

Exodus 8:19

Then the magicians said unto Pharaoh, this is the finger of
God
This is to be ascribed to a power superior to human, to a divine power; so long as they could do something similar, or impose upon the senses of men, and make them believe they did the like, they would not acknowledge divine omnipotence; but when they no longer could deceive the sight of Pharaoh and the Egyptian, then they own the effects of a superior power: and this they did partly to detract from the power of Moses and Aaron, because they would not have them pass for more skilful persons in the magic art than themselves; and therefore suggest, that this was done not by virtue of any human skill and art, but by the power of the Supreme Being; and partly to detract from the honour of the God of Israel; for they do not say this is the finger of Jehovah, whom they accounted, as Dr. Lightfoot ^F7 observes, as a petty trivial god, but this is the finger of Elohim, the Supreme Deity. It is conjectured by some ^F8, that in memory of this plague the Egyptian priests scrape their whole bodies, lest there should be a louse or any unclean thing on them when they worship their gods, as Herodotus ^F9 relates:

and Pharaoh's heart was hardened, and he hearkened not unto them;
either not unto the magicians owning the hand of God, and his divine power in the plague inflicted; or to Moses and Aaron demanding the dismission of the people of Israel, which latter seems to be confirmed by the usual phrase, as follows,

as the Lord had said;
see ( Exodus 7:4 ) .

---

FOOTNOTES:

F7 Ut supra. (Works, vol. 1. p. 705, 706.)
F8 Vid. Scheuchzer. Physica Sacra, vol. 1. p. 132.
F9 Euterpe, sive, l. 2. c. 37.

Exodus 8:19 In-Context

17 En zij deden alzo; want Aaron strekte zijn hand uit met zijn staf, en sloeg het stof der aarde, en er werden vele luizen aan de mensen, en aan het vee; al het stof der aarde werd luizen, in het ganse Egypteland.

18 De tovenaars deden ook alzo met hun bezweringen, opdat zij luizen voortbrachten; doch zij konden niet; zo waren de luizen aan de mensen, en aan het vee.

19 Toen zeiden de tovenaars tot Farao: Dit is Gods vinger! Doch Farao's hart verstijfde, zodat hij naar hen niet hoorde, gelijk de HEERE gesproken had.

20 Verder zeide de HEERE tot Mozes: Maak u morgen vroeg op, en stel u voor Farao's aangezicht; zie, hij zal aan het water uitgaan, en zeg tot hem: Zo zegt de HEERE: Laat Mijn volk trekken, dat zij Mij dienen;

21 Want zo gij Mijn volk niet laat trekken, zie, zo zal Ik een vermenging van ongedierte zenden op u, en op uw knechten, en op uw volk, en in uw huizen; alzo dat de huizen der Egyptenaren met deze vermenging zullen vervuld worden, en ook het aardrijk, waarop zij zijn.