Ezechiël 1:12

12 En zij gingen elkeen rechtuit voor zijn aangezicht henen; waarhenen de geest was om te gaan, gingen zij; zij keerden zich niet om, als zij gingen.

Ezechiël 1:12 Meaning and Commentary

Ezekiel 1:12

And they went everyone straight forward
Or, "over against his face" ^F17; for, which way soever they went, whether forward or backward, or on either side, they had a face to go before them, to direct the way, and steer their course; so the ministers of the Gospel have a face to go by and follow after, the word of God, to look to and direct them, which way soever they go, or whatsoever service they are called unto; whither the spirit was to go they went;
which may be meant of their own spirit, will, and inclination; so the Targum,

``to the place where it was their good pleasure to go they went;''

so Jarchi and Kimchi; but this is not always the case, see ( Acts 16:6-9 ) ; rather the Holy Spirit of God is intended, by whom holy men of God were moved, and spoke formerly; and by whom Gospel ministers are led into the truth, as it is in Jesus; and by whom they are directed where to go, and what to do; and they are sent, and go where the Spirit of God is designed to go, in order to work upon the hearts of men and effectually call them by his grace, which is usually done by the ministry of the word; and therefore Gospel ministers must go, and they do go where the Spirit of God has work to do by them; see ( Acts 16:6 Acts 16:7 ) ; [and] they turned not when they went;
they had no occasion to turn their bodies, because, which way soever they went, they had a face to go before them, and direct the way; (See Gill on Ezekiel 1:9).

---

FOOTNOTES:

F17 (wynp rbe la) "coram facie sua", V. L. "in tractam faciei suae", [objectum], Junius & Tremellius, Piscator, Polanus; "ante faciem suam", Starckius.

Ezechiël 1:12 In-Context

10 De gelijkenis nu van hun aangezicht was het aangezicht eens mensen, en het aangezicht eens leeuws hadden zij vier aan de rechterzijde; en ter linkerzijde hadden die vier eens ossen aangezicht; ook hadden die vier eens arends aangezicht.

11 Ook waren hun aangezichten en hun vleugelen opwaarts verdeeld; elkeen had er twee samengevoegd aan de andere, en twee bedekten hun lichamen.

12 En zij gingen elkeen rechtuit voor zijn aangezicht henen; waarhenen de geest was om te gaan, gingen zij; zij keerden zich niet om, als zij gingen.

13 Aangaande de gelijkenis der dieren, hun gedaante was als brandende kolen des vuurs, als de gedaante der fakkelen; datzelve vuur ging steeds tussen die dieren; en het vuur had een glans, en uit het vuur kwam een bliksem voort.

14 De dieren nu liepen en keerden weder als de gedaante van een weerlicht.