6
o Domine super nos, si permittes servo tuo, ut oremus coram te et des nobis semen cordis et sensui culturam unde fructum fiat, unde vivere possit omnis corruptus qui portabit locum hominis.
4
et respondi et dixi: absolve ergo anima sensum et devoret quod sapit.
5
convenisti inobaudire et profecta es nolens, nec enim tibi est datum spatium nisi solum modicum vivere.
6
o Domine super nos, si permittes servo tuo, ut oremus coram te et des nobis semen cordis et sensui culturam unde fructum fiat, unde vivere possit omnis corruptus qui portabit locum hominis.
7
solus enim es, et una plasmatio nos sumus manuum tuarum, sicut locutus es.
8
et quoniam vivificas nunc in matrice plasmatum corpus et praestas membra, conservatur in igne et aqua tua creatio et novem mensibus patitur tua plasmatio tuae creaturae quae in eo creata est.