Parallel Bible results for "Leviticus 7"

Leviticus 7

Statenvertaling (Dutch) SVV

1 Dit is nu de wet des schuldoffers; het is een heiligheid der heiligheden.

2 In de plaats, waar zij het brandoffer slachten, zullen zij het schuldoffer slachten; en men zal deszelfs bloed rondom op het altaar sprengen.

3 En daarvan zal men al zijn vet offeren, den staart, en het vet, dat het ingewand bedekt;

4 Ook de beide nieren, en het vet, dat daaraan is, dat op de weekdarmen is; en het net over de lever, met de nieren, zal men afnemen.

5 En de priester zal die aansteken op het altaar, ten vuuroffer den HEERE; het is een schuldoffer.

6 Al wat mannelijk is onder de priesteren zal dat eten; in de heilige plaats zal het gegeten worden; het is een heiligheid der heiligheden.

7 Gelijk het zondoffer, alzo zal ook het schuldoffer zijn; enerlei wet zal voor dezelve zijn; het zal des priesters zijn, die daarmede verzoening gedaan zal hebben.

8 Ook de priester, die iemands brandoffer offert, die priester zal de huid des brandoffers hebben, dat hij geofferd heeft.

9 Daartoe al het spijsoffer, dat in den oven gebakken wordt, met al wat in den ketel en in den pan bereid wordt, zal des priesters zijn, die dat offert.

10 Ook alle spijsoffer met olie gemengd, of droog, zal voor alle zonen van Aaron zijn, voor den enen als voor den anderen.

11 Dit is nu de wet des dankoffers, dat men den HEERE offeren zal.

12 Indien hij dat tot een lof offer offert, zo zal hij, nevens het lofoffer, ongezuurde koeken met olie gemengd, en ongezuurde vladen met olie bestreken, offeren; en zullen die koeken met olie gemengd van geroost meelbloem zijn.

13 Benevens de koeken zal hij tot zijn offerande gedesemd brood offeren, met het lofoffer zijns dankoffers.

14 En een daarvan uit de ganse offerande zal hij den HEERE ten hefoffer offeren; het zal voor den priester zijn, die het bloed des dankoffers sprengt.

15 Maar het vlees van het lofoffer zijns dankoffers zal op den dag van deszelfs offerande gegeten worden; daarvan zal men niet tot den morgen overlaten.

16 En zo het slachtoffer zijner offerande een gelofte, of vrijwillig offer is, dat zal ten dage als hij zijn offer offeren zal, gegeten worden, en het overgeblevene daarvan zal ook des anderen daags gegeten worden.

17 Wat nog van het vlees des slachtoffers overgebleven is, zal op den derden dag met vuur verbrand worden;

18 Want zo enigzins van dat vlees zijns dankoffers op den derden dag gegeten wordt, die dat geofferd heeft, zal niet aangenaam zijn; het zal hem niet toegerekend worden, het zal een afgrijselijk ding zijn; en de ziel, die daarvan eet, zal haar ongerechtigheid dragen.

19 En het vlees, dat iets onreins aangeroerd zal hebben, zal niet gegeten worden; met vuur zal het verbrand worden; maar aangaande het andere vlees, dat vlees zal een ieder, die rein is, mogen eten.

20 Doch als een ziel het vlees van het dankoffer, hetwelk des HEEREN is, gegeten zal hebben, en haar onreinigheid aan haar is, zo zal die ziel uit haar volken uitgeroeid worden.

21 En wanneer een ziel iets onreins zal aangeroerd hebben, als de onreinigheid des mensen, of het onreine vee, of enig onrein verfoeisel, en zal van het vlees des dankoffers, hetwelk des HEEREN is, gegeten hebben, zo zal die ziel uit haar volken uitgeroeid worden.

22 Daarna sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

23 Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Geen vet van een os, of schaap, of geit, zult gij eten.

24 Maar het vet van een dood aas, en het vet van het verscheurde, mag tot alle werk gebezigd worden; doch gij zult het ganselijk niet eten.

25 Want al wie het vet van vee eten zal, van hetwelk men den HEERE een vuuroffer zal geofferd hebben, die ziel, die het gegeten zal hebben, zal uit haar volken uitgeroeid worden.

26 Ook zult gij in uw woningen geen bloed eten, hetzij van het gevogelte, of van het vee.

27 Alle ziel, die enig bloed eten zal, die ziel zal uit haar volken uitgeroeid worden.

28 Voorts sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

29 Spreek tot de kinderen Israels, zeggende: Wie zijn dankoffer den HEERE offert, zal zijn offerande van zijn dankoffer den HEERE toebrengen.

30 Zijn handen zullen de vuurofferen des HEEREN brengen; het vet aan de borst zal hij met die borst brengen, om die tot een beweegoffer voor het aangezicht des HEEREN te bewegen.

31 En de priester zal dat vet op het altaar aansteken; doch de borst zal voor Aaron en zijn zonen zijn.

32 Gij zult ook den rechterschouder tot een hefoffer den priester geven, uit uw dankofferen.

33 Wie uit de zonen van Aaron het bloed des dankoffers en het vet offert, dien zal de rechterschouder ten dele zijn.

34 Want de beweegborst en den hefschouder heb Ik van de kinderen Israels uit hun dankofferen genomen, en heb dezelve aan Aaron, den priester, en aan zijn zonen, tot een eeuwige inzetting gegeven, van de kinderen Israels.

35 Dit is de zalving van Aaron en de zalving van zijn zonen, van de vuurofferen des HEEREN; ten dage als Hij hen deed naderen, om het priesterdom den HEERE te bedienen;

36 Hetwelk de HEERE hun van de kinderen Israels te geven geboden heeft, ten dage als Hij hen zalfde; het zij een eeuwige inzetting voor hun geslachten.

37 Dit is de wet des brandoffers, des spijsoffers, des zondoffers, des schuldoffers, des vuloffers en des dankoffers;

38 Die de HEERE Mozes op den berg Sinai geboden heeft, ten dage als Hij den kinderen Israels gebood, dat zij hun offeranden den HEERE, in de woestijn van Sinai, zouden offeren.

New International Version NIV

1 “ ‘These are the regulations for the guilt offering, which is most holy:

2 The guilt offering is to be slaughtered in the place where the burnt offering is slaughtered, and its blood is to be splashed against the sides of the altar.

3 All its fat shall be offered: the fat tail and the fat that covers the internal organs,

4 both kidneys with the fat on them near the loins, and the long lobe of the liver, which is to be removed with the kidneys.

5 The priest shall burn them on the altar as a food offering presented to the LORD. It is a guilt offering.

6 Any male in a priest’s family may eat it, but it must be eaten in the sanctuary area; it is most holy.

7 “ ‘The same law applies to both the sin offering and the guilt offering: They belong to the priest who makes atonement with them.

8 The priest who offers a burnt offering for anyone may keep its hide for himself.

9 Every grain offering baked in an oven or cooked in a pan or on a griddle belongs to the priest who offers it,

10 and every grain offering, whether mixed with olive oil or dry, belongs equally to all the sons of Aaron.

11 “ ‘These are the regulations for the fellowship offering anyone may present to the LORD:

12 “ ‘If they offer it as an expression of thankfulness, then along with this thank offering they are to offer thick loaves made without yeast and with olive oil mixed in, thin loaves made without yeast and brushed with oil, and thick loaves of the finest flour well-kneaded and with oil mixed in.

13 Along with their fellowship offering of thanksgiving they are to present an offering with thick loaves of bread made with yeast.

14 They are to bring one of each kind as an offering, a contribution to the LORD; it belongs to the priest who splashes the blood of the fellowship offering against the altar.

15 The meat of their fellowship offering of thanksgiving must be eaten on the day it is offered; they must leave none of it till morning.

16 “ ‘If, however, their offering is the result of a vow or is a freewill offering, the sacrifice shall be eaten on the day they offer it, but anything left over may be eaten on the next day.

17 Any meat of the sacrifice left over till the third day must be burned up.

18 If any meat of the fellowship offering is eaten on the third day, the one who offered it will not be accepted. It will not be reckoned to their credit, for it has become impure; the person who eats any of it will be held responsible.

19 “ ‘Meat that touches anything ceremonially unclean must not be eaten; it must be burned up. As for other meat, anyone ceremonially clean may eat it.

20 But if anyone who is unclean eats any meat of the fellowship offering belonging to the LORD, they must be cut off from their people.

21 Anyone who touches something unclean—whether human uncleanness or an unclean animal or any unclean creature that moves along the ground —and then eats any of the meat of the fellowship offering belonging to the LORD must be cut off from their people.’ ”

22 The LORD said to Moses,

23 “Say to the Israelites: ‘Do not eat any of the fat of cattle, sheep or goats.

24 The fat of an animal found dead or torn by wild animals may be used for any other purpose, but you must not eat it.

25 Anyone who eats the fat of an animal from which a food offering may be presented to the LORD must be cut off from their people.

26 And wherever you live, you must not eat the blood of any bird or animal.

27 Anyone who eats blood must be cut off from their people.’ ”

28 The LORD said to Moses,

29 “Say to the Israelites: ‘Anyone who brings a fellowship offering to the LORD is to bring part of it as their sacrifice to the LORD.

30 With their own hands they are to present the food offering to the LORD; they are to bring the fat, together with the breast, and wave the breast before the LORD as a wave offering.

31 The priest shall burn the fat on the altar, but the breast belongs to Aaron and his sons.

32 You are to give the right thigh of your fellowship offerings to the priest as a contribution.

33 The son of Aaron who offers the blood and the fat of the fellowship offering shall have the right thigh as his share.

34 From the fellowship offerings of the Israelites, I have taken the breast that is waved and the thigh that is presented and have given them to Aaron the priest and his sons as their perpetual share from the Israelites.’ ”

35 This is the portion of the food offerings presented to the LORD that were allotted to Aaron and his sons on the day they were presented to serve the LORD as priests.

36 On the day they were anointed, the LORD commanded that the Israelites give this to them as their perpetual share for the generations to come.

37 These, then, are the regulations for the burnt offering, the grain offering, the sin offering, the guilt offering, the ordination offering and the fellowship offering,

38 which the LORD gave Moses at Mount Sinai in the Desert of Sinai on the day he commanded the Israelites to bring their offerings to the LORD.