112
et respondit ad me et dixit: praesens saeculum non est finis, gloria in eo non frequens manet, propter hoc oraverunt qui potuerunt pro invalidis.
113
dies enim iudicii erit finis temporis huius et initium futuri inmortalis temporis, in quo pertransivit corruptela,
114
soluta est intemperantia, abscisa est incredulitas, crevit autem iustitia, orta est veritas.
115
tunc ergo nemo poterit misereri eius qui in iudicio victus fuerit, neque demergere eum qui vicerit.
116
et respondi et dixi: hic sermo meus primus et novissimus, quoniam melius erat non dare terram Adam vel, cum iam dedisset, coercere eum ut non peccaret.
117
quid enim prodest omnibus in praesenti vivere in tristitia et mortuos sperare punitionem?
118
o tu quid fecisti, Adam? si enim tu peccasti, non est factum solius tuus casus sed et nostrum qui ex te advenimus.
119
quid enim nobis prodest, si promissum est nobis inmortale tempus, nos vero mortalia opera egimus?
120
et quoniam praedicta est nobis perennis spes, nos vero pessime vani facti sumus?
121
et quoniam reposita sunt habitacula sanitatis et securitatis, nos vero male conversati sumus?
122
et quoniam incipiet gloria Altissimi protegere eos qui caste conversati sunt, nos autem pessimis viis ambulavimus?