6
o Domine super nos, si permittes servo tuo, ut oremus coram te et des nobis semen cordis et sensui culturam unde fructum fiat, unde vivere possit omnis corruptus qui portabit locum hominis.
7
solus enim es, et una plasmatio nos sumus manuum tuarum, sicut locutus es.
8
et quoniam vivificas nunc in matrice plasmatum corpus et praestas membra, conservatur in igne et aqua tua creatio et novem mensibus patitur tua plasmatio tuae creaturae quae in eo creata est.
9
ipsum autem quod servat et quod servatur utraque servabuntur servatione tua. et quando iterum reddit matrix quae in ea creverint,
10
imperasti ut ex ipsis membris, hoc est mamillis, praebere lac, fructum mamillarum.
11
ut nutriatur id quod plasmatum est usque in tempus aliquem. et postea dispones eum tuae misericordiae,
12
enutristi eum tuae iustitiae, et erudisti eum in lege tua et corripuisti eum tuo intellectu,
13
et mortificabis eum ut tuam creaturam et vivificabis eum ut tuum opus.
14
si ergo perdideris qui tantis laboribus plasmatus est tuo iussu, facili ordine, et ut quid fiebat?
15
et nunc dicens dicam: de omni homine tu magis scis, de populo autem tuo quod mihi dolet,
16
et de hereditate tua propter quam lugeo, et de Israhel propter quem tristis sum, et de semine Iacob propter quod conturbor.