28
et apertum est os meum et inchoavi dicere coram Altissimo et dixi:
29
o Domine, in nobis ostendens ostensus es patribus nostris in deserto, quando erant exientes de Aegypto et quando veniebant in deserto quod non calcatur et infructuoso, et dicens dixisti:
30
tu Israhel audi me, et semen Iacob intendite sermonibus meis.
31
ecce enim ego semino in vobis legem meam, et faciet in vobis fructum, et glorificamini in eo per saeculum.
32
nam patres nostri accipientes legem non servaverunt et legitima mea non custodierunt. et factum est fructum legis non periens; nec enim poterat, quoniam tuus erat.
33
nam qui acceperunt perierunt, non custodientes quod in eis seminatum fuerat.
34
et ecce consuetudo est ut, cum acceperit terra semen vel navem mare vel vas aliud escas vel potus,, et cum fuerit ut exterminetur
35
quod seminatum est vel quod missum est vel quae suscepta sunt, exterminentur haec, susceptoria vero manent. apud nos si enim non sic factum est.
36
nos quidem qui legem accepimus peccantes peribimus et cor nostrum quod suscepit eam.
37
nam lex non perit sed permanet in suo honore.
38
et cum loquor haec in corde meo, et respexi oculis meis et vidi mulierem in dextera parte, et ecce haec lugebat et plorabat cum voce magna, et animo dolebat valde, et vestimenta eius discisa et cinis super caput eius.