2 Kings 22:11-20

11 et audisset rex verba libri legis Domini scidit vestimenta sua

12 et praecepit Helciae sacerdoti et Ahicham filio Saphan et Achobor filio Micha et Saphan scribae et Asaiae servo regis dicens

13 ite et consulite Dominum super me et super populo et super omni Iuda de verbis voluminis istius quod inventum est magna enim ira Domini succensa est contra nos quia non audierunt patres nostri verba libri huius ut facerent omne quod scriptum est nobis

14 ierunt itaque Helcias sacerdos et Ahicham et Achobor et Saphan et Asaia ad Oldam propheten uxorem Sellum filii Thecue filii Araas custodis vestium quae habitabat in Hierusalem in secunda locutique sunt ad eam

15 et illa respondit eis haec dicit Dominus Deus Israhel dicite viro qui misit vos ad me

16 haec dicit Dominus ecce ego adducam mala super locum hunc et super habitatores eius omnia verba legis quae legit rex Iuda

17 quia dereliquerunt me et sacrificaverunt diis alienis inritantes me in cunctis operibus manuum suarum et succendetur indignatio mea in loco hoc et non extinguetur

18 regi autem Iuda qui misit vos ut consuleretis Dominum sic dicetis haec dicit Dominus Deus Israhel pro eo quod audisti verba voluminis

19 et perterritum est cor tuum et humiliatus es coram Domino auditis sermonibus contra locum istum et habitatores eius quo videlicet fierent in stuporem et in maledictum et scidisti vestimenta tua et flevisti coram me et ego audivi ait Dominus

20 idcirco colligam te ad patres tuos et colligeris ad sepulchrum tuum in pace ut non videant oculi tui omnia mala quae inducturus sum super locum istum

2 Kings 22:11-20 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO 2 KINGS 22

This chapter begins with the age and character of Josiah king of Judah, 2Ki 22:1-2, relates his orders for repairing the temple, 2Ki 22:3-7, his attention to the book of the law, which was found, and read to him, and the effect it had upon him, 2Ki 22:8-11, the command he gave to certain persons to inquire of the Lord about it, who applied to Huldah the prophetess, 2Ki 22:12-14, who returned an answer by them to the king, foretelling the destruction of Jerusalem, and giving the reason of it, and at the same time assuring the king it should not be in his days, 2Ki 22:15-20.