14
καὶ ἐλθόντες λέγουσιν αὐτῷ · Διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός, οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἐπ’ ἀληθείας τὴν ὁδὸν τοῦ θεοῦ διδάσκεις · ἔξεστιν δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ⸃ ἢ οὔ; δῶμεν ἢ μὴ δῶμεν;
15
ὁ δὲ εἰδὼς αὐτῶν τὴν ὑπόκρισιν εἶπεν αὐτοῖς · Τί με πειράζετε; φέρετέ μοι δηνάριον ἵνα ἴδω.
16
οἱ δὲ ἤνεγκαν. καὶ λέγει αὐτοῖς · Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή; οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ · Καίσαρος.
17
ὁ δὲ ⸃ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς · Τὰ Καίσαρος ἀπόδοτε ⸃ Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ θεοῦ τῷ θεῷ. καὶ ἐξεθαύμαζον ἐπ’ αὐτῷ.
18
Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτόν, οἵτινες λέγουσιν ἀνάστασιν μὴ εἶναι, καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες ·
19
Διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡμῖν ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ καὶ καταλίπῃ γυναῖκα καὶ μὴ ἀφῇ τέκνον, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ.
20
ἑπτὰ ἀδελφοὶ ἦσαν · καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβεν γυναῖκα, καὶ ἀποθνῄσκων οὐκ ἀφῆκεν σπέρμα ·
21
καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβεν αὐτήν, καὶ ἀπέθανεν μὴ καταλιπὼν ⸃ σπέρμα, καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως ·
22
καὶ οἱ ἑπτὰ ⸃ οὐκ ἀφῆκαν σπέρμα · ἔσχατον πάντων καὶ ἡ γυνὴ ἀπέθανεν.
23
ἐν τῇ ἀναστάσει ὅταν ἀναστῶσιν ⸃ τίνος αὐτῶν ἔσται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα.
24
ἔφη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς ⸃· Οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθε μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ;