Hooglied 8:1-7

1 Och, dat Gij mij als een Broeder waart, zuigende de borsten mijner moeder! dat ik U op de straat vond, ik zou U kussen, ook zouden zij mij niet verachten.

2 Ik zou U leiden, ik zou U brengen in mijner moeders huis, Gij zoudt mij leren; ik zou U van specerijwijn te drinken geven, en van het sap van mijn granaatappelen.

3 Zijn linkerhand zij onder mijn hoofd, en Zijn rechterhand omhelze mij.

4 Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem! dat gij die liefde niet opwekt, noch wakker maakt, totdat het dezelve lust!

5 Wie is zij, die daar opklimt uit de woestijn, en liefelijk leunt op haar Liefste? Onder den appelboom heb ik u opgewekt, daar heeft u uw moeder met smart voortgebracht, daar heeft zij u met smart voortgebracht, die u gebaard heeft.

6 Zet mij als een zegel op Uw hart, als een zegel op Uw arm; want de liefde is sterk als de dood; de ijver is hard als het graf; haar kolen zijn vurige kolen, vlammen des HEEREN.

7 Vele wateren zouden deze liefde niet kunnen uitblussen; ja, de rivieren zouden ze niet verdrinken; al gaf iemand al het goed van zijn huis voor deze liefde, men zou hem te enenmale verachten.

Hooglied 8:1-7 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO SONG OF SOLOMON 8

This chapter begins with an ardent wish of the church for a free and intimate converse with Christ; declaring what she would do to him, and for him, should she have such an interview with him, So 8:1,2; what familiarity should be between them, So 8:3; charging the daughters of Jerusalem not to give him any disturbance, So 8:4. Upon which they inquire who she was that was in such a posture they saw her in, So 8:5; when the church, instead of giving them an answer, says some things concerning her beloved, on whom they saw her leaning; and makes some requests to him for more nearness to him, and manifestations of his love to her; urged from the strength her love and affections to him, which was invincible, So 8:6,7. Next follows a speech of the church about her little sister; expressing a concern for her, and what she would do to her and with her, So 8:8,9; and the answer of the little sister, declaring what she, was, and what she enjoyed, So 8:10; then the words of the church again, concerning her husband's vineyard; the place, keepers, and profit of it, So 8:11,12. And the chapter, and with it the Song, is concluded with a request of Christ to the church, that he might hear her voice, So 8:13; and with a petition of hers to him, that he would come quickly to her, So 8:14.