Esther 3:4

4 Het geschiedde nu, toen zij dit van dag tot dag tot hem zeiden, en hij naar hen niet hoorde, zo gaven zij het Haman te kennen, opdat zij zagen, of de woorden van Mordechai bestaan zouden; want hij had hun te kennen gegeven, dat hij een Jood was.

Esther 3:4 Meaning and Commentary

Esther 3:4

Now it came to pass, when they spake daily unto him
Putting him in mind of his duty to obey the king's command, suggesting to him the danger he exposed himself to, pressing him to give the reasons of his conduct:

and he hearkened not unto them;
regarded not what they said, and continued disobedient to the king's order, and disrespectful to Haman

that they told Haman, to see whether Mordecai's matters would stand;
they informed Haman that Mordecai refused to give him reverence as the king had ordered; this they did to try whether such a conduct would be suffered and bore with, and whether Mordecai would persevere in it when taken notice of:

for he had told them that he was a Jew;
which was all the reason he gave why he would not reverence Haman; and a reason sufficient, because, by a fundamental law of his religion, he was not to worship mere man, but God only: and this confirms what has been before observed; for this would have been no reason for refusing civil respect and honour, but was a strong one for denying religious worship and reverence; and no wonder that the Jews should refuse it, when even the Grecians, though Heathens, refused to give the Persian kings the divine honours they required ^F13; yea, the Athenians put Timagoras to death for prostrating himself in such a manner to Darius ^F14; for the Persian kings were, as Aristotle says ^F15, called Lord and God, and said to hear and see all things.

---

FOOTNOTES:

F13 Herodot. Polymnia, sive, l. 7. c. 136. Justin e Trogo. l. 6. c. 2. Aelian. Var. Hist. l. 1. 21.
F14 Plutarch. in Artaxerxe, Valer. Maxim. l. 6. c. 3.
F15 De Mundo, c. 6.

Esther 3:4 In-Context

2 En al de knechten des konings, die in de poort des konings waren, neigden en bogen zich neder voor Haman; want de koning had alzo van hem bevolen; maar Mordechai neigde zich niet, en boog zich niet neder.

3 Toen zeiden de knechten des konings, die in de poort des konings waren, tot Mordechai: Waarom overtreedt gij des konings gebod?

4 Het geschiedde nu, toen zij dit van dag tot dag tot hem zeiden, en hij naar hen niet hoorde, zo gaven zij het Haman te kennen, opdat zij zagen, of de woorden van Mordechai bestaan zouden; want hij had hun te kennen gegeven, dat hij een Jood was.

5 Toen Haman zag, dat Mordechai zich niet neigde, noch zich voor hem nederboog, zo werd Haman vervuld met grimmigheid.

6 Doch hij verachtte in zijn ogen, dat hij aan Mordechai alleen de hand zou slaan (want men had hem het volk van Mordechai aangewezen); maar Haman zocht al de Joden, die in het ganse koninkrijk van Ahasveros waren, namelijk het volk van Mordechai, te verdelgen.