Exodus 4:22

22 Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel.

Exodus 4:22 Meaning and Commentary

Exodus 4:22

And thou shall say unto Pharaoh
When arrived in Egypt, and in his presence: thus saith the Lord;
he was to declare to him that he came in his name, and by his orders, and, as an ambassador of his, required the dismission of the children of Israel out of Egypt: Israel [is] my son, [even] my firstborn;
as dear to him as a man's firstborn is, or as his only son: adoption is one of the privileges peculiar to Israel after the flesh, even national adoption, with all the external privileges appertaining to it, ( Romans 9:4 Romans 9:5 ) .

Exodus 4:22 In-Context

20 Mozes dan nam zijn vrouw, en zijn zonen, en voerde hen op een ezel, en keerde weder in Egypteland; en Mozes nam den staf Gods in zijn hand.

21 En de HEERE zeide tot Mozes: Terwijl gij heentrekt, om weder in Egypte te keren, zie toe, dat gij al de wonderen doet voor Farao, die Ik in uw hand gesteld heb; doch Ik zal zijn hart verstokken, dat hij het volk niet zal laten gaan.

22 Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel.

23 En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!

24 En het geschiedde op den weg, in de herberg, dat de HEERE hem tegenkwam, en zocht hem te doden.