Ezechiël 19:13

13 En nu is hij geplant in een woestijn, in een dor en dorstig land.

Ezechiël 19:13 Meaning and Commentary

Ezekiel 19:13

And now she [is] planted in the wilderness
In the land of Babylon, which though a very fruitful country, yet, because of the hardships and miseries which the Jews were exposed unto in it, was a wilderness to them: in a dry and thirsty ground;
which is a periphrasis or description of a wilderness, ( Psalms 63:1 ) ; and designs the same place as before; where the Jews were deprived of their liberties, and had not the opportunities of divine worship, the word and ordinances; and were destitute of the comforts both of civil and religious life. Unless this is to be understood of the land of Judea, which by the devastation made in it by the king of Babylon, and the multitudes that were carried captive by him out of it, it became like a desert, a dry and thirsty land; and so the vine planted in it signifies the remainder of the people left in it, alter this great destruction; when it looked like a vine plucked up, and thrown down, and left on the ground, dried up with the east wind, and burnt with fire; and thus it fared with the remnant in a little time after, as the next words show.

Ezechiël 19:13 In-Context

11 En hij had sterke roeden tot scepteren der heersers, en de stam van elke roede werd hoog tussen de dichte takken; en hij werd gezien door zijn hoogte, met de menigte zijner takken.

12 Maar hij werd door grimmigheid uitgerukt, en ter aarde geworpen, en de oostenwind heeft zijn vrucht verdroogd; zijn sterke roeden zijn afgebroken en zijn verdroogd; het vuur heeft ze verteerd.

13 En nu is hij geplant in een woestijn, in een dor en dorstig land.

14 Daartoe is een vuur uitgegaan uit een roede zijner ranken, dat zijn vrucht verteerd heeft; zodat aan hem geen sterke roede is tot een scepter, om te heersen. Dit is een weeklage, en is tot een weeklage geworden.