Ezechiël 31:16

16 Van het geluid zijns vals deed Ik de heidenen beven, als Ik hem ter helle deed nederdalen, met degenen, die in den kuil nederdalen; en alle bomen van Eden, de keur en het beste van Libanon, alle bomen, die water drinken, troostten zich in het onderste der aarde.

Ezechiël 31:16 Meaning and Commentary

Ezekiel 31:16

I made the nations to shake at the sound of his fall
As, when a large cedar was cut down and fell in Lebanon, the noise of it was heard at a distance; so when this mighty monarch and monarchy fell, the nations of the world, and the kings of them, heard of it far and near, and shook through fear of what would be the consequence, lest they should fall also in like manner: when I cast him down to hell,
or "the grave", with them that descend into the pit;
in common with other men that die, and are buried: it may refer to his subjects and soldiers that perished with him, who were slain by the sword, and were buried with him, and he with them; no distinction being made between them: and all the trees of Eden, the choice and best of Lebanon, all that
drink water;
the greatest kings and potentates of the world, the chief and principal of the Assyrian empire; all that ruled over multitudes of people, and partook of their wealth and riches, and were supported in grandeur and dignity; who had been in the state of the dead before this time: shall be comforted in the nether parts of the earth;
when they see so mighty a monarch depressed, and brought as low as they, into the same state of meanness and contempt; as it is some kind of solace for persons in distress to have partners with them: this is a poetic expression, representing the dead as rejoicing to see others in the same condition with themselves. The Targum is,

``all the kings of the east, the governors, and those that are rich in substance, all that hold a kingdom, are comforted in the lower part of the earth.''

Ezechiël 31:16 In-Context

14 Opdat zich geen waterrijke bomen verheffen over hun stam, en hun top niet opsteken boven het midden der dichte takken, en geen bomen, die water drinken, op zichzelven staan vanwege hun hoogte; want zij zijn allen overgegeven ter dood, tot het onderste der aarde, in het midden der mensenkinderen, tot degenen, die in den kuil nederdalen.

15 Zo zegt de Heere HEERE: Ten dage, als hij ter helle nederdaalde, maakte Ik een treuren; Ik bedekte om zijnentwil den afgrond, en weerde de stromen van dien, en de grote wateren werden geschut; en Ik maakte den Libanon om zijnentwil zwart, en al het geboomte des velds was om zijnentwil bewonden.

16 Van het geluid zijns vals deed Ik de heidenen beven, als Ik hem ter helle deed nederdalen, met degenen, die in den kuil nederdalen; en alle bomen van Eden, de keur en het beste van Libanon, alle bomen, die water drinken, troostten zich in het onderste der aarde.

17 Diezelve daalden ook met hem neder ter helle, tot de verslagenen van het zwaard; en die zijn arm geweest waren, die onder zijn schaduw in het midden der heidenen gezeten hadden.

18 Wien zijt gij alzo gelijk in heerlijkheid en grootheid, onder de bomen van Eden? Ja, gij zult nedergevoerd worden met de bomen van Eden, tot het onderste der aarde; in het midden der onbesnedenen zult gij liggen, met de verslagenen door het zwaard. Dat is Farao, en zijn ganse menigte, spreekt de Heere HEERE.