Ezechiël 47:14

14 En gij zult dat erven, de een zowel als de ander; over hetwelk Ik Mijn hand heb opgeheven, dat Ik het uw vaderen zou geven; en ditzelve land zal ulieden in erfenis vallen.

Ezechiël 47:14 Meaning and Commentary

Ezekiel 47:14

And ye shall inherit it, one as well as another
That is, the twelve tribes shall equally inherit it; one tribe shall not have more, and another less, but each alike: this was not the case, at the division of the land, in the times of Moses and Joshua; for to such tribes as were very numerous a greater inheritance was given; and to those that were fewer in number a lesser inheritance, ( Numbers 26:54 ) ( 33:54 ) , and upon the return from the Babylonish captivity, as the tribes of Judah and Benjamin were the largest, and indeed the only tribes that returned as such, they had the share of the land; but as this respects the dispensation, it signifies, that those who are true Israelites indeed shall share in the same Gospel church state, the privileges and immunities of it alike, with all the blessings of grace and eternal glory; they being all one in Christ Jesus, ( Galatians 3:28 ) : concerning the which I lifted up my hand to give it unto your fathers;
that is, swore that he would give unto them the land of Canaan; typical of the Gospel church state and the heavenly glory; which are as sure to all the seed, by the word and oath of God, as that was: and this land shall fall unto you for inheritance;
by lot, by the appointment of God, and a goodly one it is, ( Psalms 16:6 ) ( 47:4 ) .

Ezechiël 47:14 In-Context

12 Aan de beek nu, aan haar oever, zal van deze en van gene zijde opgaan allerlei spijsgeboomte, welks blad niet zal afvallen, noch de vrucht daarvan vergaan; in zijn maanden zal het nieuwe vruchten voortbrengen; want zijn wateren vlieten uit het heiligdom; en zijn vrucht zal zijn tot spijze, en zijn blad tot heling.

13 Alzo zegt de Heere HEERE: Dit zal de landpale zijn, naar dewelke gij het land ten erve zult nemen, naar de twaalf stammen Israels: Jozef twee snoeren.

14 En gij zult dat erven, de een zowel als de ander; over hetwelk Ik Mijn hand heb opgeheven, dat Ik het uw vaderen zou geven; en ditzelve land zal ulieden in erfenis vallen.

15 Dit nu zal de landpale des lands zijn: aan den noorderhoek, van de grote zee af, den weg van Hethlon, waar men komt te Zedad.

16 Hamath, Berotha, Sibraim, dat tussen de landpale van Damaskus en tussen de landpale van Hamath is; Hazar Hattichon, dat aan de landpale van Havran is.