Genesis 24:12

12 En hij zeide: HEERE! God van mijn heer Abraham! doe haar mij toch heden ontmoeten, en doe weldadigheid bij Abraham, mijn heer.

Genesis 24:12 Meaning and Commentary

Genesis 24:12

And he said, O Lord God of my master Abraham
He does not call the Lord his God, though no doubt he was, since he appears throughout the whole to be a good man; but the God of Abraham, because God had often manifested and renewed his covenant with Abraham in an eminent manner, and had bestowed many favours upon him, and admitted him to much nearness and communion with him; and it was not on his own account, but on his master's business he now was: I pray thee, send me good speed this day;
or "cause [something] to happen before me this day" ^F21; some extraordinary event, which depends not upon the will, or skill, or contrivance of men, but upon the pleasure of God; and which, with respect to second causes, men call hap or chance, but with respect to God, is according to his determinate counsel and will. The Targum of Jonathan is,

``prepare now a decent wife before me this day.''

But the servant's meaning is, that something might turn up in providence that would lead on to such an event: and shew kindness unto my master Abraham;
which he would be ready to acknowledge as a favour, an instance of kindness and mercy, and not merit.

---

FOOTNOTES:

F21 (ynpl an hrqh) "occurere fae nune coram me", Pagninus, Montanus, Vatablus; so Junius & Tremellius, Schmidt, Ainsworth.

Genesis 24:12 In-Context

10 En die knecht nam tien kemelen van zijns heren kemelen, en toog heen; en al het goed zijns heren was in zijn hand; en hij maakte zich op, en toog heen naar Mesopotamie, naar de stad van Nahor.

11 En hij deed de kemelen nederknielen buiten de stad, bij een waterput, des avondtijds, ten tijde, als de putsters uitkwamen.

12 En hij zeide: HEERE! God van mijn heer Abraham! doe haar mij toch heden ontmoeten, en doe weldadigheid bij Abraham, mijn heer.

13 Zie, ik sta bij de waterfontein, en de dochteren der mannen dezer stad zijn uitgaande om water te putten;

14 Zo geschiede, dat die jonge dochter, tot welke ik zal zeggen: Neig toch uw kruik, dat ik drinke; en zij zal zeggen: Drink, en ik zal ook uw kemelen drenken; diezelve zij, die Gij Uw knecht Izak toegewezen hebt, en dat ik daaraan bekenne, dat Gij weldadigheid bij mijn heer gedaan hebt.