Genesis 47:18

18 Toen datzelve jaar voleind was, zo kwamen zij tot hem in het tweede jaar, en zeiden tot hem: Wij zullen het voor mijn heer niet verbergen, alzo het geld verdaan is, en de bezitting der beesten gekomen aan mijn heer, zo is er niets anders overgebleven voor het aangezichts mijns heren, dan ons lichaam en ons land.

Genesis 47:18 Meaning and Commentary

Genesis 47:18

When the year was ended, they came unto him the second year,
&c.] Which seems to be the seventh and last year of the years of famine; not the second year of the famine, as Jarchi, but the second year of their great distress, when having spent all their money they parted with their cattle; for it cannot be thought that they should be drained of their money and cattle too in one year:

and said unto him, we will not hide [it] from my lord, how that our
money is spent; my lord also hath our herds of cattle;
both these were well known to Joseph, and therefore cannot be the things which they say they would not hide: Musculus thinks it should be rendered in the past tense, "we have not hid"; this they told him the last year, that their money was gone, and he knew he had their cattle for their last year's provision: the sense seems to be this, that seeing their money was spent, and their cattle were in the hands of Joseph, they would not, and could not conceal from him what follows:

there is not enough left in the sight of my lord, but our bodies and
our lands;
and the one were starving and the other desolate.

Genesis 47:18 In-Context

16 En Jozef zeide: Geeft uw vee, zo zal ik het u geven voor uw vee, indien het geld ontbreekt.

17 Toen brachten zij hun vee tot Jozef; en Jozef gaf hun brood voor paarden en voor het vee der schapen, en voor het vee der runderen, en voor ezels; en hij voedde hen met brood, datzelve jaar, voor al hun vee.

18 Toen datzelve jaar voleind was, zo kwamen zij tot hem in het tweede jaar, en zeiden tot hem: Wij zullen het voor mijn heer niet verbergen, alzo het geld verdaan is, en de bezitting der beesten gekomen aan mijn heer, zo is er niets anders overgebleven voor het aangezichts mijns heren, dan ons lichaam en ons land.

19 Waarom zullen wij voor uw ogen sterven, zo wij als ons land? Koop ons en ons land voor brood; zo zullen wij en ons land Farao dienstbaar zijn; en geef zaad, opdat wij leven en niet sterven, en het land niet woest worde!

20 Alzo kocht Jozef het gehele land van Egypte voor Farao; want de Egyptenaars verkochten een ieder zijn akker, dewijl de honger sterk over hen geworden was; zo werd het land Farao's eigen.