Jesaja 17:12

12 Wee der veelheid der grote volken, die daar bruisen, gelijk de zeeen bruisen; en wee het geruis der natien, die daar ruisen, gelijk de geweldige wateren ruisen!

Jesaja 17:12 Meaning and Commentary

Isaiah 17:12

Woe to the multitude of many people
. Not as lamenting the people of the Jews with Hezekiah, as if they were the words of the prophet bemoaning their condition, saying, "O the multitude" nor intending the Syrians and Israelites joined together against Judah; but the Assyrian army under Sennacherib, which consisted of people of many nations, and was very numerous, who are either threatened or called unto. A new subject is here begun, though a short one. [which] make a noise like the noise of the seas;
in a storm, when they foam and rage, and overflow the banks; this may refer both to the noise made by the march of such a vast army, the rattling of their armour and chariot wheels, and prancing of their horses; and to the hectoring, blustering, and blasphemous speeches of Sennacherib and Rabshakeh: and to the rushing of nations,
or "rushing nations", [that] make a rushing like the rushing of mighty, waters;
which denotes the fury and force with which they come, threatening to bear down all before them, as an inundation of water does.

Jesaja 17:12 In-Context

10 Want gij hebt den God uws heils vergeten, en niet gedacht aan den Rotssteen uwer sterkte; daarom zult gij wel liefelijke planten planten, en gij zult hem met uitlandse ranken bezetten;

11 Ten dage, als gij ze zult geplant hebben, zult gij die doen wassen, en in den morgenstond zult gij uw zaad doen bloeien; doch het zal maar een hoop van het gemaaide zijn, in den dag der krankheid en der pijnlijke smart.

12 Wee der veelheid der grote volken, die daar bruisen, gelijk de zeeen bruisen; en wee het geruis der natien, die daar ruisen, gelijk de geweldige wateren ruisen!

13 De natien zullen wel ruisen, gelijk grote wateren ruisen; doch Hij zal hem schelden, zo zal hij verre wegvlieden, ja, hij zal gejaagd worden, als het kaf der bergen van den wind, en gelijk een kloot van den wervelwind.

14 Ten tijde des avonds, ziet, zo is er verschrikking, eer het morgen is, is hij er niet meer. Dit is het deel dergenen, die ons beroven, en het lot dergenen, die ons plunderen.