Jesaja 26:16

16 HEERE! in benauwdheid hebben zij U bezocht; zij hebben hun stil gebed uitgestort, als Uw tuchtiging over hen was.

Jesaja 26:16 Meaning and Commentary

Isaiah 26:16

Lord, in trouble have they visited thee
This, and the two following verses ( Isaiah 26:17 Isaiah 26:18 ) , represent the troubles and disappointments of the church and people of God, before the destruction of antichrist; in which time of trouble they will visit the Lord, frequent the throne of grace, as saints in afflictions are wont to do; and sometimes this is the end to be answered by afflictions, ( Hosea 5:15 ) : they poured out a prayer;
or "muttering" ^F5; they will pray with a low voice, in an humble and submissive way, as persons in dejected circumstances; not a few words, but many, will they use; their petitions will be numerous; they will continue praying, and be constant at it, and out of the abundance of their hearts their mouth will speak; and they will pour out their souls and their complaints to the Lord, though privately, and with a low voice, and with groans unutterable: [when] thy chastening [was] upon them;
the afflicting hand of God, not as a punishment, but as a fatherly chastisement upon them; so all their persecutions from men are considered as permitted by the Lord for their instruction and correction; and these will not drive them from God, but bring them to him to seek him by prayer and supplication.

---

FOOTNOTES:

F5 (vxl) "mussitationem", Montanus; "submissam orationem", Junius & Tremellius.

Jesaja 26:16 In-Context

14 Dood zijnde zullen zij niet weder leven, overleden zijnde zullen zij niet opstaan; daarom hebt Gij hen bezocht, en hebt hen verdelgd, en Gij hebt al hun gedachtenis doen vergaan.

15 Gij, o HEERE! hadt dit volk vermeerderd, Gij hadt dit volk vermeerderd; Gij waart verheerlijkt geworden; maar Gij hebt hen in al de einden des aardrijks verre weggedaan.

16 HEERE! in benauwdheid hebben zij U bezocht; zij hebben hun stil gebed uitgestort, als Uw tuchtiging over hen was.

17 Gelijk een bevruchte vrouw, als zij nadert tot het baren, smarten heeft, en schreeuwt in haar weeen, alzo zijn wij geweest, o HEERE! vanwege Uw aangezicht.

18 Wij waren bevrucht, wij hadden de smarten, maar wij hebben niet dan wind gebaard; wij deden het land geen behoudenis aan, en de inwoners der wereld vielen niet neder.