Lukas 1:22

22 En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom.

Lukas 1:22 Meaning and Commentary

Luke 1:22

And when he came out, he could not speak unto them
Or deliver the benediction they were waiting for:

and they perceived that he had seen a vision in the temple:
which he made them to understand, by the gestures he used: for he beckoned unto them; nodding his head, or by some motions of his hands the Ethiopic version adds, "with his hand": or of his lips; for the signs of a dumb man are distinguished into (hzymr) , and (huypq) ^F17; the one is a sign which is expressed by the head and hands; and the other is a sign expressed by the lips: hence that rule, ^F18

``a dumb man beckons, and is beckoned to; and Ben Bethira says, he moves his lips, and lips are moved to him:''

and remained speechless; to the time the angel fixed.

---

FOOTNOTES:

F17 Bartenora in Misa. Gittin, c. 5. sect. 7.
F18 Misn. ib.

Lukas 1:22 In-Context

20 En zie, gij zult zwijgen, en niet kunnen spreken, tot op den dag, dat deze dingen geschied zullen zijn; om dies wil, dat gij mijn woorden niet geloofd hebt, welke vervuld zullen worden op hun tijd.

21 En het volk was wachtende op Zacharias, en zij waren verwonderd, dat hij zo lang vertoefde in den tempel.

22 En als hij uitkwam, kon hij tot hen niet spreken; en zij bekenden, dat hij een gezicht in den tempel gezien had. En hij wenkte hun toe, en bleef stom.

23 En het geschiedde, als de dagen zijner bediening vervuld waren, dat hij naar zijn huis ging.

24 En na die dagen werd Elizabet, zijn vrouw, bevrucht; en zij verborg zich vijf maanden, zeggende: