Numberi 11:17

17 Zo zal Ik afkomen en met u aldaar spreken; en van den Geest, die op u is, zal Ik afzonderen, en op hen leggen; en zij zullen met u den last van dit volk dragen, opdat gij dien alleen niet draagt.

Numberi 11:17 Meaning and Commentary

Numbers 11:17

And I will come down and talk with thee there
Descend from heaven, by some visible token of his power and presence, and in a friendly manner converse with him face to face; which was an instance of great condescension and grace, and especially when Moses had showed a very froward peevish spirit; yet all is overlooked, and the Lord vouchsafes the most intimate communion with him, and does him honour before the people:

and I will take of the spirit which [is] upon thee;
the spirit of government, and the spirit of prophecy, the gifts of the spirit qualifying for these things, of which Moses had a large measure:

and will put [it] upon them;
that is, gifts of the same kind with his; not that his gifts were diminished, or that properly speaking anything was taken from Moses and given to the seventy elders; but from the same fountain and fulness of the spirit Moses partook of, they were furnished with like gifts and qualifications, he having not at all the less for what was communicated to them; see ( 1 Corinthians 12:4-11 ) ( 2 Kings 2:9 2 Kings 2:15 ) ; several of the Jewish writers, and particularly Jarchi, illustrate it by the lamp in the golden candlestick in the sanctuary, which was always burning, and at which all the rest were lighted, without any diminution of its light at all:

and they shall bear the burden of the people with thee, that thou bear
[it] not thyself alone:
assist in the government of them, take part in all weighty and difficult matters, hear the complaints of the people, and bear a share of the blame and reproach they at any time should cast upon their rulers.

Numberi 11:17 In-Context

15 En indien Gij alzo aan mij doet, dood mij toch slechts, indien ik genade in Uw ogen gevonden heb; en laat mij mijn ongeluk niet aanzien!

16 En de HEERE zeide tot Mozes: Verzamel Mij zeventig mannen uit de oudsten van Israel, dewelke gij weet, dat zij de oudsten des volks en deszelfs ambtlieden zijn; en gij zult hen brengen voor de tent der samenkomst, en zij zullen zich daar bij u stellen.

17 Zo zal Ik afkomen en met u aldaar spreken; en van den Geest, die op u is, zal Ik afzonderen, en op hen leggen; en zij zullen met u den last van dit volk dragen, opdat gij dien alleen niet draagt.

18 En tot het volk zult gij zeggen: Heiligt u tegen morgen, en gij zult vlees eten; want gij hebt voor de oren des HEEREN geweend, zeggende: Wie zal ons vlees te eten geven? want het ging ons wel in Egypte! Daarom zal de HEERE u vlees geven, en gij zult eten.

19 Gij zult niet een dag, noch twee dagen eten, noch vijf dagen, noch tien dagen, noch twintig dagen;