Prediker 2:17

17 Daarom haatte ik dit leven, want dit werk dacht mij kwaad, dat onder de zon geschiedt; want het is al ijdelheid en kwelling des geestes.

Prediker 2:17 Meaning and Commentary

Ecclesiastes 2:17

Therefore I hated life
Not strictly and simply understood, since life is the gift of God; and a great blessing it is, more than raiment, and so dear to a man, that he will give all he has for it: but comparatively, in comparison of the lovingkindness of God, which is better than life; or in comparison of eternal life, which a good man desires to depart from this world, for the sake of enjoying it. The sense seems to be this, that since the case of wise men and fools was equal, he had the less love for life, the less regard to it, the less desire to continue in it; no solid happiness being to be enjoyed in anything under the sun: though some think that he was even weary of life, impatient of it, as Job, Jonah, and others have been. The Targum is,

``I hate all evil life:''

Alshech interprets it of the good things of this world, which were the cause of hurt unto him; and Aben Ezra understands, by life, living persons; because the work that is wrought under the sun [is] grievous unto me;
which was either wrought by himself; particularly his hard studies, and eager pursuits after knowledge and wisdom, which were a weariness to his flesh; or which were done by others, especially evil ones: so the Targum,

``for evil to me is an evil work, which is done by the children of men under the sun in this world;''

for all [is] vanity and vexation of spirit; (See Gill on Ecclesiastes 1:14).

Prediker 2:17 In-Context

15 Dies zeide ik in mijn hart: Gelijk het den dwaze bejegent, zal het ook mijzelven bejegenen; waarom heb ik dan toen meer naar wijsheid gestaan? Toen sprak ik in mijn hart, dat ook hetzelve ijdelheid was.

16 Want er zal in eeuwigheid niet meer gedachtenis van een wijze, dan van een dwaas zijn; aangezien hetgeen nu is, in de toekomende dagen altemaal vergeten wordt; en hoe sterft de wijze met den zot?

17 Daarom haatte ik dit leven, want dit werk dacht mij kwaad, dat onder de zon geschiedt; want het is al ijdelheid en kwelling des geestes.

18 Ik haatte ook al mijn arbeid, dien ik bearbeid had onder de zon, dat ik dien zou achterlaten aan een mens, die na mij wezen zal.

19 Want wie weet, of hij wijs zal zijn, of dwaas? Evenwel zal hij heersen over al mijn arbeid, dien ik bearbeid heb en dien ik wijselijk beleid heb onder de zon. Dat is ook ijdelheid.