Richtere 15:2

2 Want haar vader zeide: Ik sprak zeker, dat gij haar ganselijk haattet, zo heb ik haar aan uw metgezel gegeven. Is niet haar kleinste zuster schoner dan zij? Laat ze u toch zijn in de plaats van haar.

Richtere 15:2 Meaning and Commentary

Judges 15:2

And her father said, I verily thought that thou hadst utterly
hated her
Not only thought so, but said so, and had said it over and over again; for the words are, "saying I said" ^F20, affirmed it confidently and constantly, that "in hating thou hast hated her" ^F21, with an implacable hatred, that there was no hope of any reconciliation:

therefore I gave her to thy companion;
this he said to excuse his daughter, and soften his resentment, that it was not his daughter's doing, but his, and that he had disposed of her not to anybody, but to a companion of Samson's; and what follows seems to be said with the same view, for he might be in some fear of Samson, knowing him to be a man of spirit and strength:

is not her younger sister fairer than she? take her, I pray thee,
instead of her;
that is, to wife; and two things he observes to recommend her, her youth and beauty, in which she was preferable to her sister. Such incestuous marriages were common with the old Canaanites, and it seems still continued; but were condemned by the law of God, and not allowed an Israelite, which Samson knew full well, and therefore listened not to the proposal; see ( Leviticus 18:3 Leviticus 18:18 ) .

---

FOOTNOTES:

F20 (ytrma rma) "dicendo dixi", Pagninus, Montanus, Piscator.
F21 (htanv anv) "odiendo odires eam", Pagninus, Montanus; so Piscator.

Richtere 15:2 In-Context

1 En het geschiedde na sommige dagen, in de dagen van de tarweoogst, dat Simson zijn huisvrouw bezocht met een geitenbokje, en hij zeide: Laat mij tot mijn huisvrouw ingaan in de kamer; maar haar vader liet hem niet toe in te gaan.

2 Want haar vader zeide: Ik sprak zeker, dat gij haar ganselijk haattet, zo heb ik haar aan uw metgezel gegeven. Is niet haar kleinste zuster schoner dan zij? Laat ze u toch zijn in de plaats van haar.

3 Toen zeide Simson tot henlieden: Ik ben ditmaal onschuldig van de Filistijnen, wanneer ik aan hen kwaad doe.

4 En Simson ging heen, en ving driehonderd vossen; en hij nam fakkelen, en keerde staart aan staart, en deed een fakkel tussen twee staarten in het midden.

5 En hij stak de fakkelen aan met vuur, en liet ze lopen in het staande koren der Filistijnen; en hij stak in brand zowel de korenhopen als het staande koren, zelfs tot de wijngaarden en olijfbomen toe.