1 Samuel 18

1 et factum est cum conplesset loqui ad Saul anima Ionathan conligata est animae David et dilexit eum Ionathan quasi animam suam
2 tulitque eum Saul in die illa et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui
3 inierunt autem Ionathan et David foedus diligebat enim eum quasi animam suam
4 nam expoliavit se Ionathan tunicam qua erat vestitus et dedit eam David et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et arcum suum et usque ad balteum
5 egrediebatur quoque David ad omnia quaecumque misisset eum Saul et prudenter se agebat posuitque eum Saul super viros belli et acceptus erat in oculis universi populi maximeque in conspectu famulorum Saul
6 porro cum reverteretur percusso Philistheo David egressae sunt mulieres de universis urbibus Israhel cantantes chorosque ducentes in occursum Saul regis in tympanis laetitiae et in sistris
7 et praecinebant mulieres ludentes atque dicentes percussit Saul mille et David decem milia
8 iratus est autem Saul nimis et displicuit in oculis eius iste sermo dixitque dederunt David decem milia et mihi dederunt mille quid ei superest nisi solum regnum
9 non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David ex die illa et deinceps
10 post diem autem alteram invasit spiritus Dei malus Saul et prophetabat in medio domus suae David autem psallebat manu sua sicut per singulos dies tenebatque Saul lanceam
11 et misit eam putans quod configere posset David cum pariete et declinavit David a facie eius secundo
12 et timuit Saul David eo quod esset Dominus cum eo et a se recessisset
13 amovit ergo eum Saul a se et fecit eum tribunum super mille viros et egrediebatur et intrabat in conspectu populi
14 in omnibus quoque viis suis David prudenter agebat et Dominus erat cum eo
15 vidit itaque Saul quod prudens esset nimis et coepit cavere eum
16 omnis autem Israhel et Iuda diligebat David ipse enim egrediebatur et ingrediebatur ante eos
17 dixit autem Saul ad David ecce filia mea maior Merob ipsam dabo tibi uxorem tantummodo esto vir fortis et proeliare bella Domini Saul autem reputabat dicens non sit manus mea in eo sed sit super illum manus Philisthinorum
18 ait autem David ad Saul quis ego sum aut quae est vita mea aut cognatio patris mei in Israhel ut fiam gener regis
19 factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David data est Hadrihel Molathitae uxor
20 dilexit autem Michol filia Saul altera David et nuntiatum est Saul et placuit ei
21 dixitque Saul dabo eam illi ut fiat ei in scandalum et sit super eum manus Philisthinorum dixit ergo Saul ad David in duabus rebus gener meus eris hodie
22 et mandavit Saul servis suis loquimini ad David clam me dicentes ecce places regi et omnes servi eius diligunt te nunc ergo esto gener regis
23 et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba haec et ait David num parum vobis videtur generum esse regis ego autem sum vir pauper et tenuis
24 et renuntiaverunt servi Saul dicentes huiuscemodi verba locutus est David
25 dixit autem Saul sic loquimini ad David non habet necesse rex sponsalia nisi tantum centum praeputia Philisthinorum ut fiat ultio de inimicis regis porro Saul cogitabat tradere David in manibus Philisthinorum
26 cumque renuntiassent servi eius David verba quae diximus placuit sermo in oculis David ut fieret gener regis
27 et post dies paucos surgens David abiit cum viris qui sub eo erant et percussis Philisthim ducentis viris adtulit praeputia eorum et adnumeravit ea regi ut esset gener eius dedit itaque ei Saul Michol filiam suam uxorem
28 et vidit Saul et intellexit quia Dominus esset cum David Michol autem filia Saul diligebat eum
29 et Saul magis coepit timere David factusque est Saul inimicus David cunctis diebus
30 et egressi sunt principes Philisthinorum a principio autem egressionis eorum prudentius se gerebat David quam omnes servi Saul et celebre factum est nomen eius nimis

1 Samuel 18 Commentary

Chapter 18

Jonathan's friendship for David. (1-5) Saul seeks to kill David. (6-11) Saul's fear of David. (12-30)

Verses 1-5 The friendship of David and Jonathan was the effect of Divine grace, which produces in true believers one heart and one soul, and causes them to love each other. This union of souls is from partaking in the Spirit of Christ. Where God unites hearts, carnal matters are too weak to separate them. Those who love Christ as their own souls, will be willing to join themselves to him in an everlasting covenant. It was certainly a great proof of the power of God's grace in David, that he was able to bear all this respect and honour, without being lifted up above measure.

Verses 6-11 David's troubles not only immediately follow his triumphs, but arise from them; such is the vanity of that which seems greatest in this world. It is a sign that the Spirit of God is departed from men, if, like Saul, they are peevish, envious, suspicious, and ill-natured. Compare David, with his harp in his hand, aiming to serve Saul, and Saul, with his javelin in his hand, aiming to slay David; and observe the sweetness and usefulness of God's persecuted people, and the barbarity of their persecutors. But David's safety must be ascribed to God's providence.

Verses 12-30 For a long time David was kept in continual apprehension of falling by the hand of Saul, yet he persevered in meek and respectful behaviour towards his persecutor. How uncommon is such prudence and discretion, especially under insults and provocations! Let us inquire if we imitate this part of the exemplary character before us. Are we behaving wisely in all our ways? Is there no sinful omission, no rashness of spirit, nothing wrong in our conduct? Opposition and perverseness in others, will not excuse wrong tempers in us, but should increase our care, and attention to the duties of our station. Consider Him that endured contradiction of sinners against himself, lest ye be weary and faint in your minds, ( Hebrews 12:3 ) . If David magnified the honour of being son-in-law to king Saul, how should we magnify the honour of being sons to the King of kings!

Chapter Summary

INTRODUCTION TO FIRST SAMUEL 18

This chapter gives an account of the respect shown to David by Saul and Jonathan, by the servants of Saul, and all the people, and of what was said in his praise in the songs of the women, 1Sa 18:1-7; which latter gave Saul a great offence, and upon which he envied him, and eyed him, and indeed sought his life, and removed him from him; and yet still he continued the darling of the people, behaving wisely among them, which greatly embarrassed Saul, that be knew not what to do, 1Sa 18:8-16; he proposed his eldest daughter to him in marriage, which he had a claim to by killing the Philistine, and then he cheated him by giving her to another, 1Sa 18:17-19; and then he offered his youngest daughter to him, on condition that he would bring him an hundred foreskins of the Philistines, execution of which he thought his life would be exposed to danger, which yet he performed, 1Sa 18:20-27; and having the affection of his wife, and the good esteem of the servants of Saul, Saul was more afraid of him, and became his enemy, 1Sa 18:28-30.

1 Samuel 18 Commentaries

The Latin Vulgate is in the public domain.