1 Kronieken 17:8-18

8 En Ik ben met u geweest overal, waar gij heengegaan zijt, en Ik heb al uw vijanden uitgeroeid van voor uw aangezicht; en Ik heb u een naam gemaakt, gelijk de naam is der groten, die op de aarde zijn.

9 En Ik heb voor Mijn volk Israel een plaats besteld, en hem geplant, dat hij aan zijn plaats wone, en niet meer heen en weder gedreven worde; en de kinderen der verkeerdheid zullen hem niet meer krenken, gelijk als in het eerst.

10 En van die dagen af, dat Ik geboden heb richters te wezen over Mijn volk Israel; en heb al uw vijanden vernederd; ook heb Ik u te kennen gegeven, dat u de HEERE een huis bouwen zal.

11 En het zal geschieden, als uw dagen zullen vervuld zijn, dat gij heengaat tot uw vaderen, zo zal Ik uw zaad na u doen opstaan, hetwelk uit uw zonen zijn zal, en Ik zal zijn koninkrijk bevestigen.

12 Die zal Mij een huis bouwen, en Ik zal zijn stoel bevestigen tot in der eeuwigheid.

13 Ik zal hem tot een Vader zijn, en hij zal Mij tot een zoon zijn; en Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wenden, gelijk als Ik die weggenomen heb van dien, die voor u geweest is;

14 Maar Ik zal hem in Mijn huis bestendig maken, en in Mijn Koninkrijk tot in eeuwigheid; en zijn stoel zal vast zijn tot in eeuwigheid.

15 Naar al deze woorden, en naar dit ganse gezicht, alzo sprak Nathan tot David.

16 Toen kwam de koning David in, en bleef voor het aangezicht des HEEREN, en hij zeide: Wie ben ik, HEERE God, en wat is mijn huis, dat Gij mij tot hiertoe gebracht hebt?

17 En dit is klein in Uw ogen geweest, o God! daarom hebt Gij van het huis Uws knechts tot van verre heen gesproken, en Gij hebt mij naar menselijke wijze voorzien met deze verhoging, o HEERE God!

18 Wat zal David meer bij U daartoe voegen, vanwege de eer aan Uw knecht? Doch Gij kent Uw knecht wel.

1 Kronieken 17:8-18 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO 1 CHRONICLES 17

This chapter contains an account of David's intention to build an house for God, which, he signified to Nathan the prophet, who first encouraged him to it; but afterwards was sent by the Lord to him with an order to desist from it, assuring him, at the same time, that his son should build it, and that his own house and kingdom should be established for ever; for which David expressed great thankfulness, the whole of which is related in 2Sa 7:1-29 with some little variation, see the notes there; only one thing has since occurred, which I would just take notice of, that here, 1Ch 17:5 as there also, it is said by the Lord, that he had "not dwelt in an house since the day he brought up Israel out of Egypt"; which seems to suggest that he had dwelt in one before, as has been hinted on 2Sa 7:6 even while the people of Israel were in Egypt, though it is nowhere mentioned by Moses, or any other writer; yet it is not unreasonable to suppose it; for as the ancestors of the Israelites, Abraham, Isaac, and Jacob, when only travellers from place to place, built altars for God wherever they came; so their posterity, it is highly probable, not only did the same, but when they found themselves settled in Egypt, in the land of Goshen, might build places of worship; and when we consider the wealth of Joseph, and his family, and indeed of all Israel, who enjoyed for many years great plenty, prosperity, and liberty, before their servitude, the vast numbers they increased to and the long continuance of them in Egypt, more than two hundred years; it will not seem strange that they should build houses for religious worship, and even one grand and splendid for public service, to which also they might be led by the example of the Egyptians; who, as Herodotus says {i}, were the first that erected altars, images, and temples to the gods, and who in the times of Joseph had one at On, where his father-in-law officiated as priest, Ge 41:45 or rather to this they might be directed by some hints and instructions of their father Jacob before his death, who it is certain had a notion of a Bethel, an house for the public worship of God, Ge 28:17,19,22, 35:1 and I find a learned man {k} of our own nation of this opinion, and which he founds upon this passage; and he supposes the house God dwelt in, in Egypt, was not a tent of goats' hair, as in the wilderness, but a structure of stones or bricks, a firm and stable house, such an one as Abraham built at Damascus when settled there; which continued to the times of Augustus Caesar, as related by Nicholas of Damascus {l}. See 2Sa 7:1-29.

{i} Euterpe, sive, l. 2. c. 4. {k} Dickinson. Physic. vet. & vera, c. 19. sect. 24. {l} Apud. Joseph. Antiqu. l. 1. c. 7. sect. 2. 18823-950102-2024-1Ch17.2