31
οἴδαμεν ὅτι ἁμαρτωλῶν ὁ θεὸς ⸃ οὐκ ἀκούει, ἀλλ’ ἐάν τις θεοσεβὴς ᾖ καὶ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιῇ τούτου ἀκούει.
32
ἐκ τοῦ αἰῶνος οὐκ ἠκούσθη ὅτι ἠνέῳξέν τις ὀφθαλμοὺς τυφλοῦ γεγεννημένου ·
33
εἰ μὴ ἦν οὗτος παρὰ θεοῦ, οὐκ ἠδύνατο ποιεῖν οὐδέν.
34
ἀπεκρίθησαν καὶ εἶπαν αὐτῷ · Ἐν ἁμαρτίαις σὺ ἐγεννήθης ὅλος, καὶ σὺ διδάσκεις ἡμᾶς; καὶ ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω.
35
Ἤκουσεν Ἰησοῦς ὅτι ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω, καὶ εὑρὼν αὐτὸν εἶπεν · Σὺ πιστεύεις εἰς τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
36
ἀπεκρίθη ἐκεῖνος καὶ εἶπεν · Καὶ τίς ἐστιν, κύριε, ἵνα πιστεύσω εἰς αὐτόν;
37
εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς · Καὶ ἑώρακας αὐτὸν καὶ ὁ λαλῶν μετὰ σοῦ ἐκεῖνός ἐστιν.
38
ὁ δὲ ἔφη · Πιστεύω, κύριε · καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
39
καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς · Εἰς κρίμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσιν καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται.
40
ἤκουσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ μετ’ αὐτοῦ ὄντες, καὶ εἶπον αὐτῷ · Μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν;
41
εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς · Εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν · νῦν δὲ λέγετε ὅτι Βλέπομεν · ἡ ἁμαρτία ὑμῶν μένει.