Change Translation
Loading
  • Recent Translations
  • All Translations

Exodus 31; Exodus 32; Exodus 33; Matthew 22:1-22

Viewing Multiple Passages

Share

Settings

Exodus 31

1 locutusque est Dominus ad Mosen dicens
2 ecce vocavi ex nomine Beselehel filium Uri filii Hur de tribu Iuda
3 et implevi eum spiritu Dei sapientia intellegentia et scientia in omni opere
4 ad excogitandum fabre quicquid fieri potest ex auro et argento et aere
5 marmore et gemmis et diversitate lignorum
6 dedique ei socium Hooliab filium Achisamech de tribu Dan et in corde omnis eruditi posui sapientiam ut faciant cuncta quae praecepi tibi
7 tabernaculum foederis et arcam testimonii et propitiatorium quod super eam est et cuncta vasa tabernaculi
8 mensamque et vasa eius candelabrum purissimum cum vasis suis et altaria thymiamatis
9 et holocausti et omnia vasa eorum labium cum basi sua
10 vestes sanctas in ministerio Aaron sacerdoti et filiis eius ut fungantur officio suo in sacris
11 oleum unctionis et thymiama aromatum in sanctuario omnia quae praecepi tibi facient
12 et locutus est Dominus ad Mosen dicens
13 loquere filiis Israhel et dices ad eos videte ut sabbatum meum custodiatis quia signum est inter me et vos in generationibus vestris ut sciatis quia ego Dominus qui sanctifico vos
14 custodite sabbatum sanctum est enim vobis qui polluerit illud morte morietur qui fecerit in eo opus peribit anima illius de medio populi sui
15 sex diebus facietis opus in die septimo sabbatum est requies sancta Domino omnis qui fecerit opus in hac die morietur
16 custodiant filii Israhel sabbatum et celebrent illud in generationibus suis pactum est sempiternum
17 inter me et filios Israhel signumque perpetuum sex enim diebus fecit Dominus caelum et terram et in septimo ab opere cessavit
18 dedit quoque Mosi conpletis huiuscemodi sermonibus in monte Sinai duas tabulas testimonii lapideas scriptas digito Dei
The Latin Vulgate is in the public domain.

Exodus 32

1 videns autem populus quod moram faceret descendendi de monte Moses congregatus adversus Aaron ait surge fac nobis deos qui nos praecedant Mosi enim huic viro qui nos eduxit de terra Aegypti ignoramus quid acciderit
2 dixitque ad eos Aaron tollite inaures aureas de uxorum filiorumque et filiarum vestrarum auribus et adferte ad me
3 fecit populus quae iusserat deferens inaures ad Aaron
4 quas cum ille accepisset formavit opere fusorio et fecit ex eis vitulum conflatilem dixeruntque hii sunt dii tui Israhel qui te eduxerunt de terra Aegypti
5 quod cum vidisset Aaron aedificavit altare coram eo et praeconis voce clamavit dicens cras sollemnitas Domini est
6 surgentesque mane obtulerunt holocausta et hostias pacificas et sedit populus comedere ac bibere et surrexerunt ludere
7 locutus est autem Dominus ad Mosen vade descende peccavit populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti
8 recesserunt cito de via quam ostendisti eis feceruntque sibi vitulum conflatilem et adoraverunt atque immolantes ei hostias dixerunt isti sunt dii tui Israhel qui te eduxerunt de terra Aegypti
9 rursumque ait Dominus ad Mosen cerno quod populus iste durae cervicis sit
10 dimitte me ut irascatur furor meus contra eos et deleam eos faciamque te in gentem magnam
11 Moses autem orabat Dominum Deum suum dicens cur Domine irascitur furor tuus contra populum tuum quem eduxisti de terra Aegypti in fortitudine magna et in manu robusta
12 ne quaeso dicant Aegyptii callide eduxit eos ut interficeret in montibus et deleret e terra quiescat ira tua et esto placabilis super nequitia populi tui
13 recordare Abraham Isaac et Israhel servorum tuorum quibus iurasti per temet ipsum dicens multiplicabo semen vestrum sicut stellas caeli et universam terram hanc de qua locutus sum dabo semini vestro et possidebitis eam semper
14 placatusque est Dominus ne faceret malum quod locutus fuerat adversus populum suum
15 et reversus est Moses de monte portans duas tabulas testimonii manu scriptas ex utraque parte
16 et factas opere Dei scriptura quoque Dei erat sculpta in tabulis
17 audiens autem Iosue tumultum populi vociferantis dixit ad Mosen ululatus pugnae auditur in castris
18 qui respondit non est clamor adhortantium ad pugnam neque vociferatio conpellentium ad fugam sed vocem cantantium ego audio
19 cumque adpropinquasset ad castra vidit vitulum et choros iratusque valde proiecit de manu tabulas et confregit eas ad radices montis
20 arripiensque vitulum quem fecerant conbusit et contrivit usque ad pulverem quem sparsit in aqua et dedit ex eo potum filiis Israhel
21 dixitque ad Aaron quid tibi fecit hic populus ut induceres super eum peccatum maximum
22 cui ille respondit ne indignetur dominus meus tu enim nosti populum istum quod pronus sit ad malum
23 dixerunt mihi fac nobis deos qui praecedant nos huic enim Mosi qui nos eduxit de terra Aegypti nescimus quid acciderit
24 quibus ego dixi quis vestrum habet aurum tulerunt et dederunt mihi et proieci illud in ignem egressusque est hic vitulus
25 videns ergo Moses populum quod esset nudatus spoliaverat enim eum Aaron propter ignominiam sordis et inter hostes nudum constituerat
26 et stans in porta castrorum ait si quis est Domini iungatur mihi congregatique sunt ad eum omnes filii Levi
27 quibus ait haec dicit Dominus Deus Israhel ponat vir gladium super femur suum ite et redite de porta usque ad portam per medium castrorum et occidat unusquisque fratrem et amicum et proximum suum
28 fecerunt filii Levi iuxta sermonem Mosi cecideruntque in die illo quasi tria milia hominum
29 et ait Moses consecrastis manus vestras hodie Domino unusquisque in filio et fratre suo ut detur vobis benedictio
30 facto autem die altero locutus est Moses ad populum peccastis peccatum maximum ascendam ad Dominum si quo modo eum quivero deprecari pro scelere vestro
31 reversusque ad Dominum ait obsecro peccavit populus iste peccatum magnum feceruntque sibi deos aureos aut dimitte eis hanc noxam
32 aut si non facis dele me de libro tuo quem scripsisti
33 cui respondit Dominus qui peccaverit mihi delebo eum de libro meo
34 tu autem vade et duc populum istum quo locutus sum tibi angelus meus praecedet te ego autem in die ultionis visitabo et hoc peccatum eorum
35 percussit ergo Dominus populum pro reatu vituli quem fecit Aaron
The Latin Vulgate is in the public domain.

Exodus 33

1 locutusque est Dominus ad Mosen vade ascende de loco isto tu et populus tuus quem eduxisti de terra Aegypti in terram quam iuravi Abraham Isaac et Iacob dicens semini tuo dabo eam
2 et mittam praecursorem tui angelum ut eiciam Chananeum et Amorreum et Hettheum et Ferezeum et Eveum et Iebuseum
3 et intres in terram fluentem lacte et melle non enim ascendam tecum quia populus durae cervicis est ne forte disperdam te in via
4 audiens populus sermonem hunc pessimum luxit et nullus ex more indutus est cultu suo
5 dixitque Dominus ad Mosen loquere filiis Israhel populus durae cervicis es semel ascendam in medio tui et delebo te iam nunc depone ornatum tuum ut sciam quid faciam tibi
6 deposuerunt ergo filii Israhel ornatum suum a monte Horeb
7 Moses quoque tollens tabernaculum tetendit extra castra procul vocavitque nomen eius tabernaculum foederis et omnis populus qui habebat aliquam quaestionem egrediebatur ad tabernaculum foederis extra castra
8 cumque egrederetur Moses ad tabernaculum surgebat universa plebs et stabat unusquisque in ostio papilionis sui aspiciebantque tergum Mosi donec ingrederetur tentorium
9 ingresso autem illo tabernaculum foederis descendebat columna nubis et stabat ad ostium loquebaturque cum Mosi
10 cernentibus universis quod columna nubis staret ad ostium tabernaculi stabantque ipsi et adorabant per fores tabernaculorum suorum
11 loquebatur autem Dominus ad Mosen facie ad faciem sicut loqui solet homo ad amicum suum cumque ille reverteretur in castra minister eius Iosue filius Nun puer non recedebat de tabernaculo
12 dixit autem Moses ad Dominum praecipis ut educam populum istum et non indicas mihi quem missurus es mecum praesertim cum dixeris novi te ex nomine et invenisti gratiam coram me
13 si ergo inveni gratiam in conspectu tuo ostende mihi viam tuam ut sciam te et inveniam gratiam ante oculos tuos respice populum tuum gentem hanc
14 dixitque Dominus facies mea praecedet te et requiem dabo tibi
15 et ait Moses si non tu ipse praecedes ne educas nos de loco isto
16 in quo enim scire poterimus ego et populus tuus invenisse nos gratiam in conspectu tuo nisi ambulaveris nobiscum ut glorificemur ab omnibus populis qui habitant super terram
17 dixit autem Dominus ad Mosen et verbum istud quod locutus es faciam invenisti enim gratiam coram me et te ipsum novi ex nomine
18 qui ait ostende mihi gloriam tuam
19 respondit ego ostendam omne bonum tibi et vocabo in nomine Domini coram te et miserebor cui voluero et clemens ero in quem mihi placuerit
20 rursumque ait non poteris videre faciem meam non enim videbit me homo et vivet
21 et iterum ecce inquit est locus apud me stabis super petram
22 cumque transibit gloria mea ponam te in foramine petrae et protegam dextera mea donec transeam
23 tollamque manum meam et videbis posteriora mea faciem autem meam videre non poteris
The Latin Vulgate is in the public domain.

Matthew 22:1-22

1 et respondens Iesus dixit iterum in parabolis eis dicens
2 simile factum est regnum caelorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
3 et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
4 iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
5 illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
6 reliqui vero tenuerunt servos eius et contumelia adfectos occiderunt
7 rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
8 tunc ait servis suis nuptiae quidem paratae sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
9 ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
10 et egressi servi eius in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletae sunt nuptiae discumbentium
11 intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
12 et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
13 tunc dixit rex ministris ligatis pedibus eius et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
14 multi autem sunt vocati pauci vero electi
15 tunc abeuntes Pharisaei consilium inierunt ut caperent eum in sermone
16 et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
17 dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Caesari an non
18 cognita autem Iesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritae
19 ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
20 et ait illis Iesus cuius est imago haec et suprascriptio
21 dicunt ei Caesaris tunc ait illis reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari et quae sunt Dei Deo
22 et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
The Latin Vulgate is in the public domain.