Acts 4; Acts 5; Acts 6

Acts 4

1 loquentibus autem illis ad populum supervenerunt sacerdotes et magistratus templi et Sadducaei

2 dolentes quod docerent populum et adnuntiarent in Iesu resurrectionem ex mortuis

3 et iniecerunt in eis manus et posuerunt eos in custodiam in crastinum erat enim iam vespera

4 multi autem eorum qui audierant verbum crediderunt et factus est numerus virorum quinque milia

5 factum est autem in crastinum ut congregarentur principes eorum et seniores et scribae in Hierusalem

6 et Annas princeps sacerdotum et Caiphas et Iohannes et Alexander et quotquot erant de genere sacerdotali

7 et statuentes eos in medio interrogabant in qua virtute aut in quo nomine fecistis hoc vos

8 tunc Petrus repletus Spiritu Sancto dixit ad eos principes populi et seniores

9 si nos hodie diiudicamur in benefacto hominis infirmi in quo iste salvus factus est

10 notum sit omnibus vobis et omni plebi Israhel quia in nomine Iesu Christi Nazareni quem vos crucifixistis quem Deus suscitavit a mortuis in hoc iste adstat coram vobis sanus

11 hic est lapis qui reprobatus est a vobis aedificantibus qui factus est in caput anguli

12 et non est in alio aliquo salus nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibus in quo oportet nos salvos fieri

13 videntes autem Petri constantiam et Iohannis conperto quod homines essent sine litteris et idiotae admirabantur et cognoscebant eos quoniam cum Iesu fuerant

14 hominem quoque videntes stantem cum eis qui curatus fuerat nihil poterant contradicere

15 iusserunt autem eos foras extra concilium secedere et conferebant ad invicem

16 dicentes quid faciemus hominibus istis quoniam quidem notum signum factum est per eos omnibus habitantibus in Hierusalem manifestum et non possumus negare

17 sed ne amplius divulgetur in populum comminemur eis ne ultra loquantur in nomine hoc ulli hominum

18 et vocantes eos denuntiaverunt ne omnino loquerentur neque docerent in nomine Iesu

19 Petrus vero et Iohannes respondentes dixerunt ad eos si iustum est in conspectu Dei vos potius audire quam Deum iudicate

20 non enim possumus quae vidimus et audivimus non loqui

21 at illi comminantes dimiserunt eos non invenientes quomodo punirent eos propter populum quia omnes clarificabant Deum in eo quod acciderat

22 annorum enim erat amplius quadraginta homo in quo factum erat signum istud sanitatis

23 dimissi autem venerunt ad suos et adnuntiaverunt eis quanta ad eos principes sacerdotum et seniores dixissent

24 qui cum audissent unianimiter levaverunt vocem ad Deum et dixerunt Domine tu qui fecisti caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt

25 qui Spiritu Sancto per os patris nostri David pueri tui dixisti quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania

26 adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus Christum eius

27 convenerunt enim vere in civitate ista adversus sanctum puerum tuum Iesum quem unxisti Herodes et Pontius Pilatus cum gentibus et populis Israhel

28 facere quae manus tua et consilium decreverunt fieri

29 et nunc Domine respice in minas eorum et da servis tuis cum omni fiducia loqui verbum tuum

30 in eo cum manum tuam extendas sanitates et signa et prodigia fieri per nomen sancti Filii tui Iesu

31 et cum orassent motus est locus in quo erant congregati et repleti sunt omnes Spiritu Sancto et loquebantur verbum Dei cum fiducia

32 multitudinis autem credentium erat cor et anima una nec quisquam eorum quae possidebant aliquid suum esse dicebat sed erant illis omnia communia

33 et virtute magna reddebant apostoli testimonium resurrectionis Iesu Christi Domini et gratia magna erat in omnibus illis

34 neque enim quisquam egens erat inter illos quotquot enim possessores agrorum aut domorum erant vendentes adferebant pretia eorum quae vendebant

35 et ponebant ante pedes apostolorum dividebantur autem singulis prout cuique opus erat

36 Ioseph autem qui cognominatus est Barnabas ab apostolis quod est interpretatum Filius consolationis Levites Cyprius genere

37 cum haberet agrum vendidit illum et adtulit pretium et posuit ante pedes apostolorum

Acts 5

1 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore sua vendidit agrum

2 et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua et adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit

3 dixit autem Petrus Anania cur temptavit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio agri

4 nonne manens tibi manebat et venundatum in tua erat potestate quare posuisti in corde tuo hanc rem non es mentitus hominibus sed Deo

5 audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravit et factus est timor magnus in omnes qui audierant

6 surgentes autem iuvenes amoverunt eum et efferentes sepelierunt

7 factum est autem quasi horarum trium spatium et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit

8 respondit autem ei Petrus dic mihi si tanti agrum vendidistis at illa dixit etiam tanti

9 Petrus autem ad eam quid utique convenit vobis temptare Spiritum Domini ecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te

10 confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam et extulerunt et sepelierunt ad virum suum

11 et factus est timor magnus in universa ecclesia et in omnes qui audierunt haec

12 per manus autem apostolorum fiebant signa et prodigia multa in plebe et erant unianimiter omnes in porticu Salomonis

13 ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis sed magnificabat eos populus

14 magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum

15 ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in lectulis et grabattis ut veniente Petro saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum

16 concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalem adferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes

17 exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant quae est heresis Sadducaeorum repleti sunt zelo

18 et iniecerunt manus in apostolos et posuerunt illos in custodia publica

19 angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris et educens eos dixit

20 ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius

21 qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebant adveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant convocaverunt concilium et omnes seniores filiorum Israhel et miserunt in carcerem ut adducerentur

22 cum venissent autem ministri et aperto carcere non invenissent illos reversi nuntiaverunt

23 dicentes carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia et custodes stantes ad ianuas aperientes autem neminem intus invenimus

24 ut audierunt autem hos sermones magistratus templi et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret

25 adveniens autem quidam nuntiavit eis quia ecce viri quos posuistis in carcere sunt in templo stantes et docentes populum

26 tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vi timebant enim populum ne lapidarentur

27 et cum adduxissent illos statuerunt in concilio et interrogavit eos princeps sacerdotum

28 dicens praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius

29 respondens autem Petrus et apostoli dixerunt oboedire oportet Deo magis quam hominibus

30 Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum quem vos interemistis suspendentes in ligno

31 hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera sua ad dandam paenitentiam Israhel et remissionem peccatorum

32 et nos sumus testes horum verborum et Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi

33 haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos

34 surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihel legis doctor honorabilis universae plebi iussit foras ad breve homines fieri

35 dixitque ad illos viri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis

36 ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se aliquem cui consensit virorum numerus circiter quadringentorum qui occisus est et omnes quicumque credebant ei dissipati sunt et redactus est ad nihilum

37 post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis et avertit populum post se et ipse periit et omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt

38 et nunc itaque dico vobis discedite ab hominibus istis et sinite illos quoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur

39 si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos ne forte et Deo repugnare inveniamini consenserunt autem illi

40 et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne loquerentur in nomine Iesu et dimiserunt eos

41 et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati

42 omni autem die in templo et circa domos non cessabant docentes et evangelizantes Christum Iesum

Acts 6

1 in diebus autem illis crescente numero discipulorum factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum

2 convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt non est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis

3 considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem plenos Spiritu et sapientia quos constituamus super hoc opus

4 nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus

5 et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum

6 hos statuerunt ante conspectum apostolorum et orantes inposuerunt eis manus

7 et verbum Dei crescebat et multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valde multa etiam turba sacerdotum oboediebat fidei

8 Stephanus autem plenus gratia et fortitudine faciebat prodigia et signa magna in populo

9 surrexerunt autem quidam de synagoga quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum et eorum qui erant a Cilicia et Asia disputantes cum Stephano

10 et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo loquebatur

11 tunc submiserunt viros qui dicerent se audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum

12 commoverunt itaque plebem et seniores et scribas et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium

13 et statuerunt testes falsos dicentes homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem

14 audivimus enim eum dicentem quoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istum et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses

15 et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio viderunt faciem eius tamquam faciem angeli