Change Translation
- Recent Translations
-
Audio Available
- All Translations
-
Audio Available
Numbers 20; Numbers 21; Numbers 22; Mark 7:1-13
Viewing Multiple Passages
Share
Settings
Numbers 20
1
veneruntque filii Israhel et omnis multitudo in desertum Sin mense primo et mansit populus in Cades mortuaque est ibi Maria et sepulta in eodem loco
2
cumque indigeret aqua populus coierunt adversum Mosen et Aaron
3
et versi in seditionem dixerunt utinam perissemus inter fratres nostros coram Domino
4
cur eduxistis ecclesiam Domini in solitudinem ut et nos et nostra iumenta moriantur
5
quare nos fecistis ascendere de Aegypto et adduxistis in locum istum pessimum qui seri non potest qui nec ficum gignit nec vineas nec mala granata insuper et aquam non habet ad bibendum
6
ingressusque Moses et Aaron dimissa multitudine tabernaculum foederis corruerunt proni in terram et apparuit gloria Domini super eos
7
locutusque est Dominus ad Mosen dicens
8
tolle virgam et congrega populum tu et Aaron frater tuus et loquimini ad petram coram eis et illa dabit aquas cumque eduxeris aquam de petra bibet omnis multitudo et iumenta eius
9
tulit igitur Moses virgam quae erat in conspectu Domini sicut praeceperat ei
10
congregata multitudine ante petram dixitque eis audite rebelles et increduli num de petra hac vobis aquam poterimus eicere
11
cumque elevasset Moses manum percutiens virga bis silicem egressae sunt aquae largissimae ita ut et populus biberet et iumenta
12
dixitque Dominus ad Mosen et Aaron quia non credidistis mihi ut sanctificaretis me coram filiis Israhel non introducetis hos populos in terram quam dabo eis
13
haec est aqua Contradictionis ubi iurgati sunt filii Israhel contra Dominum et sanctificatus est in eis
14
misit interea nuntios Moses de Cades ad regem Edom qui dicerent haec mandat frater tuus Israhel nosti omnem laborem qui adprehendit nos
15
quomodo descenderint patres nostri in Aegyptum et habitaverimus ibi multo tempore adflixerintque nos Aegyptii et patres nostros
16
et quomodo clamaverimus ad Dominum et exaudierit nos miseritque angelum qui eduxerit nos de Aegypto ecce in urbe Cades quae est in extremis finibus tuis positi
17
obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam non ibimus per agros nec per vineas non bibemus aquas de puteis tuis sed gradiemur via publica nec ad dextram nec ad sinistram declinantes donec transeamus terminos tuos
18
cui respondit Edom non transibis per me alioquin armatus occurram tibi
19
dixeruntque filii Israhel per tritam gradiemur viam et si biberimus aquas tuas nos et pecora nostra dabimus quod iustum est nulla erit in pretio difficultas tantum velociter transeamus
20
at ille respondit non transibis statimque egressus est obvius cum infinita multitudine et manu forti
21
nec voluit adquiescere deprecanti ut concederet transitum per fines suos quam ob rem devertit ab eo Israhel
22
cumque castra movissent de Cades venerunt in montem Or qui est in finibus terrae Edom
23
ubi locutus est Dominus ad Mosen
24
pergat inquit Aaron ad populos suos non enim intrabit terram quam dedi filiis Israhel eo quod incredulus fuerit ori meo ad aquas Contradictionis
25
tolle Aaron et filium eius cum eo et duces eos in montem Or
26
cumque nudaveris patrem veste sua indues ea Eleazarum filium eius et Aaron colligetur et morietur ibi
27
fecit Moses ut praeceperat Dominus et ascenderunt in montem Or coram omni multitudine
28
cumque Aaron spoliasset vestibus suis induit eis Eleazarum filium eius
29
illo mortuo in montis supercilio descendit cum Eleazaro
30
omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron flevit super eo triginta diebus per cunctas familias suas
The Latin Vulgate is in the public domain.
Numbers 21
1
quod cum audisset Chananeus rex Arad qui habitabat ad meridiem venisse scilicet Israhel per exploratorum viam pugnavit contra illum et victor existens duxit ex eo praedam
2
at Israhel voto se Domino obligans ait si tradideris populum istum in manu mea delebo urbes eius
3
exaudivitque Dominus preces Israhel et tradidit Chananeum quem ille interfecit subversis urbibus eius et vocavit nomen loci illius Horma id est anathema
4
profecti sunt autem et de monte Or per viam quae ducit ad mare Rubrum ut circumirent terram Edom et taedere coepit populum itineris ac laboris
5
locutusque contra Deum et Mosen ait cur eduxisti nos de Aegypto ut moreremur in solitudine deest panis non sunt aquae anima nostra iam nausiat super cibo isto levissimo
6
quam ob rem misit Dominus in populum ignitos serpentes ad quorum plagas et mortes plurimorum
7
venerunt ad Mosen atque dixerunt peccavimus quia locuti sumus contra Dominum et te ora ut tollat a nobis serpentes oravit Moses pro populo
8
et locutus est Dominus ad eum fac serpentem et pone eum pro signo qui percussus aspexerit eum vivet
9
fecit ergo Moses serpentem aeneum et posuit pro signo quem cum percussi aspicerent sanabantur
10
profectique filii Israhel castrametati sunt in Oboth
11
unde egressi fixere tentoria in Hieabarim in solitudine quae respicit Moab contra orientalem plagam
12
et inde moventes venerunt ad torrentem Zared
13
quem relinquentes castrametati sunt contra Arnon quae est in deserto et prominet in finibus Amorrei siquidem Arnon terminus est Moab dividens Moabitas et Amorreos
14
unde dicitur in libro bellorum Domini sicut fecit in mari Rubro sic faciet in torrentibus Arnon
15
scopuli torrentium inclinati sunt ut requiescerent in Ar et recumberent in finibus Moabitarum
16
ex eo loco apparuit puteus super quo locutus est Dominus ad Mosen congrega populum et dabo ei aquam
17
tunc cecinit Israhel carmen istud ascendat puteus concinebant
18
puteus quem foderunt principes et paraverunt duces multitudinis in datore legis et in baculis suis de solitudine Matthana
19
de Matthana Nahalihel de Nahalihel in Bamoth
20
de Bamoth vallis est in regione Moab in vertice Phasga et quod respicit contra desertum
21
misit autem Israhel nuntios ad Seon regem Amorreorum dicens
22
obsecro ut transire mihi liceat per terram tuam non declinabimus in agros et vineas non bibemus aquas ex puteis via regia gradiemur donec transeamus terminos tuos
23
qui concedere noluit ut transiret Israhel per fines suos quin potius exercitu congregato egressus est obviam in desertum et venit in Iasa pugnavitque contra eum
24
a quo percussus est in ore gladii et possessa est terra eius ab Arnon usque Iebboc et filios Ammon quia forti praesidio tenebantur termini Ammanitarum
25
tulit ergo Israhel omnes civitates eius et habitavit in urbibus Amorrei in Esebon scilicet et viculis eius
26
urbs Esebon fuit regis Seon Amorrei qui pugnavit contra regem Moab et tulit omnem terram quae dicionis illius fuerat usque Arnon
27
idcirco dicitur in proverbio venite in Esebon aedificetur et construatur civitas Seon
28
ignis egressus est de Esebon flamma de oppido Seon et devoravit Ar Moabitarum et habitatores excelsorum Arnon
29
vae tibi Moab peristi popule Chamos dedit filios eius in fugam et filias in captivitatem regi Amorreorum Seon
30
iugum ipsorum disperiit ab Esebon usque Dibon lassi pervenerunt in Nophe et usque Medaba
31
habitavit itaque Israhel in terra Amorrei
32
misitque Moses qui explorarent Iazer cuius ceperunt viculos et possederunt habitatores
33
verteruntque se et ascenderunt per viam Basan et occurrit eis Og rex Basan cum omni populo suo pugnaturus in Edrai
34
dixitque Dominus ad Mosen ne timeas eum quia in manu tua tradidi illum et omnem populum ac terram eius faciesque illi sicut fecisti Seon regi Amorreorum habitatori Esebon
35
percusserunt igitur et hunc cum filiis suis universumque populum eius usque ad internicionem et possederunt terram illius
The Latin Vulgate is in the public domain.
Numbers 22
1
profectique castrametati sunt in campestribus Moab ubi trans Iordanem Hierichus sita est
2
videns autem Balac filius Sepphor omnia quae fecerat Israhel Amorreo
3
et quod pertimuissent eum Moabitae et impetum eius ferre non possent
4
dixit ad maiores natu Madian ita delebit hic populus omnes qui in nostris finibus commorantur quomodo solet bos herbas usque ad radices carpere ipse erat eo tempore rex in Moab
5
misit ergo nuntios ad Balaam filium Beor ariolum qui habitabat super flumen terrae filiorum Ammon ut vocarent eum et dicerent ecce egressus est populus ex Aegypto qui operuit superficiem terrae sedens contra me
6
veni igitur et maledic populo huic quia fortior me est si quo modo possim percutere et eicere eum de terra mea novi enim quod benedictus sit cui benedixeris et maledictus in quem maledicta congesseris
7
perrexerunt seniores Moab et maiores natu Madian habentes divinationis pretium in manibus cumque venissent ad Balaam et narrassent ei omnia verba Balac
8
ille respondit manete hic nocte et respondebo quicquid mihi dixerit Dominus manentibus illis apud Balaam venit Deus et ait ad eum
9
quid sibi volunt homines isti apud te
10
respondit Balac filius Sepphor rex Moabitarum misit ad me
11
dicens ecce populus qui egressus est de Aegypto operuit superficiem terrae veni et maledic ei si quo modo possim pugnans abicere eum
12
dixitque Deus ad Balaam noli ire cum eis neque maledicas populo quia benedictus est
13
qui mane consurgens dixit ad principes ite in terram vestram quia prohibuit me Deus venire vobiscum
14
reversi principes dixerunt ad Balac noluit Balaam venire nobiscum
15
rursum ille multo plures et nobiliores quam ante miserat misit
16
qui cum venissent ad Balaam dixerunt sic dicit Balac filius Sepphor ne cuncteris venire ad me
17
paratum honorare te et quicquid volueris dare veni et maledic populo isti
18
respondit Balaam si dederit mihi Balac plenam domum suam argenti et auri non potero inmutare verbum Domini Dei mei ut vel plus vel minus loquar
19
obsecro ut hic maneatis etiam hac nocte et scire queam quid mihi rursum respondeat Dominus
20
venit ergo Deus ad Balaam nocte et ait ei si vocare te venerunt homines isti surge et vade cum eis ita dumtaxat ut quod tibi praecepero facias
21
surrexit Balaam mane et strata asina profectus est cum eis
22
et iratus est Deus stetitque angelus Domini in via contra Balaam qui sedebat asinae et duos pueros habebat secum
23
cernens asina angelum stantem in via evaginato gladio avertit se de itinere et ibat per agrum quam cum verberaret Balaam et vellet ad semitam reducere
24
stetit angelus in angustiis duarum maceriarum quibus vineae cingebantur
25
quem videns asina iunxit se parieti et adtrivit sedentis pedem at ille iterum verberabat
26
et nihilominus angelus ad locum angustum transiens ubi nec ad dextram nec ad sinistram poterat deviari obvius stetit
27
cumque vidisset asina stantem angelum concidit sub pedibus sedentis qui iratus vehementius caedebat fuste latera
28
aperuitque Dominus os asinae et locuta est quid feci tibi cur percutis me ecce iam tertio
29
respondit Balaam quia commeruisti et inlusisti mihi utinam haberem gladium ut te percuterem
30
dixit asina nonne animal tuum sum cui semper sedere consuesti usque in praesentem diem dic quid simile umquam fecerim tibi at ille ait numquam
31
protinus aperuit Dominus oculos Balaam et vidit angelum stantem in via evaginato gladio adoravitque eum pronus in terram
32
cui angelus cur inquit tertio verberas asinam tuam ego veni ut adversarer tibi quia perversa est via tua mihique contraria
33
et nisi asina declinasset de via dans locum resistenti te occidissem et illa viveret
34
dixit Balaam peccavi nesciens quod tu stares contra me et nunc si displicet tibi ut vadam revertar
35
ait angelus vade cum istis et cave ne aliud quam praecepero tibi loquaris ivit igitur cum principibus
36
quod cum audisset Balac egressus est in occursum eius in oppido Moabitarum quod situm est in extremis finibus Arnon
37
dixitque ad Balaam misi nuntios ut vocarent te cur non statim venisti ad me an quia mercedem adventui tuo reddere nequeo
38
cui ille respondit ecce adsum numquid loqui potero aliud nisi quod Deus posuerit in ore meo
39
perrexerunt ergo simul et venerunt in urbem quae in extremis regni eius finibus erat
40
cumque occidisset Balac boves et oves misit ad Balaam et principes qui cum eo erant munera
41
mane autem facto duxit eum ad excelsa Baal et intuitus est extremam partem populi
The Latin Vulgate is in the public domain.
Mark 7:1-13
1
et conveniunt ad eum Pharisaei et quidam de scribis venientes ab Hierosolymis
2
et cum vidissent quosdam ex discipulis eius communibus manibus id est non lotis manducare panes vituperaverunt
3
Pharisaei enim et omnes Iudaei nisi crebro lavent manus non manducant tenentes traditionem seniorum
4
et a foro nisi baptizentur non comedunt et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare baptismata calicum et urceorum et aeramentorum et lectorum
5
et interrogant eum Pharisaei et scribae quare discipuli tui non ambulant iuxta traditionem seniorum sed communibus manibus manducant panem
6
at ille respondens dixit eis bene prophetavit Esaias de vobis hypocritis sicut scriptum est populus hic labiis me honorat cor autem eorum longe est a me
7
in vanum autem me colunt docentes doctrinas praecepta hominum
8
relinquentes enim mandatum Dei tenetis traditionem hominum baptismata urceorum et calicum et alia similia his facitis multa
9
et dicebat illis bene irritum facitis praeceptum Dei ut traditionem vestram servetis
10
Moses enim dixit honora patrem tuum et matrem tuam et qui maledixerit patri aut matri morte moriatur
11
vos autem dicitis si dixerit homo patri aut matri corban quod est donum quodcumque ex me tibi profuerit
12
et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo aut matri
13
rescindentes verbum Dei per traditionem vestram quam tradidistis et similia huiusmodi multa facitis
The Latin Vulgate is in the public domain.