1 Koningen 8:22

22 En Salomo stond voor het altaar des HEEREN, tegenover de ganse gemeente van Israel, en breidde zijn handen uit naar den hemel;

1 Koningen 8:22 Meaning and Commentary

1 Kings 8:22

And Solomon stood before the altar of the Lord
The altar of the burnt offering in the court of the priests, where he prayed the following prayer; and which altar was typical of Christ, who is always to be in sight in prayer, and through whom all sacrifices of prayer and praise become acceptable to God. In ( 2 Chronicles 6:13 ) he is said to stand upon a scaffold of brass, five cubits long, five broad, and three high, which stood in the midst of the court; it was a sort of a pulpit, round, as a laver, for which the word is sometimes used, and on which he kneeled:

in the presence of all the congregation of Israel;
who stood in the great court before him, called the court of Israel:

and spread forth his hands toward heaven;
and hence it appears, that though Solomon stood before the altar, he did not lay hold on it with his hands, as the Heathens did when they prayed; for they say ^F25, that prayer alone does not appease the Deity, unless he that prays also lays hold on the altar with his hands; hence altars, at first, as we are told ^F26, were called "ansae"; and lifting up or spreading the hands towards heaven was a proper gesture with the Greeks and Romans ^F1.

---

FOOTNOTES:

F25 Macrob. Saturnal. l. 3. c. 2. Vid. Sperling. de Baptism. Ethiac, c. 6. p. 103.
F26 Varro Rer. Divin. l. 5. apud ib.
F1 Homer. Iliad. 3. ver. 275. & 6. ver. 301. Vid. Barth. Animadv. ad Claudian. in Rufin. l. 2. ver. 205.

1 Koningen 8:22 In-Context

20 Ze heeft de HEERE bevestigd Zijn woord, dat Hij gesproken had; want ik ben opgestaan in de plaats van mijn vader David, en ik zit op den troon van Israel, gelijk als de HEERE gesproken heeft; en ik heb een huis gebouwd den Naam des HEEREN, des Gods van Israel.

21 En ik heb daar een plaats beschikt voor de ark, waarin het verbond des HEEREN is, hetwelk Hij met onze vaderen maakte, als Hij hen uit Egypteland uitvoerde.

22 En Salomo stond voor het altaar des HEEREN, tegenover de ganse gemeente van Israel, en breidde zijn handen uit naar den hemel;

23 En hij zeide: HEERE, God van Israel, er is geen God, gelijk Gij, boven in den hemel, noch beneden op de aarde, houdende het verbond en de weldadigheid aan Uw knechten, die voor Uw aangezicht met hun ganse hart wandelen;

24 Die Uw knecht, mijn vader David, gehouden hebt, wat Gij tot hem gesproken hadt; want met Uw mond hebt Gij gesproken, en met Uw hand vervuld, gelijk het te dezen dage is.