2 Koningen 10:9

9 En het geschiedde des morgens, toen hij uitging, dat hij stil stond, en tot al het volk zeide: Gij zijt rechtvaardig. Ziet, ik heb een verbintenis gemaakt tegen mijn heer, en heb hem doodgeslagen; en wie heeft alle dezen geslagen?

2 Koningen 10:9 Meaning and Commentary

2 Kings 10:9

And it came to pass in the morning, that he went out, and
stood, and said to all the people
Who were gathered together to this shocking sight, or on the above accounts:

ye be righteous;
having had no concern in taking off the heads of those men:

behold, I conspired against my master, and slew him;
I own it, and some may blame me for it, and charge me with treason and murder:

but who slew all these?
not he, but the chief men of Samaria, and therefore must be more guilty than he, having shed the blood of so many persons, who had not offended against God and man to so great a degree as Joram; this he said to lessen his own sin, and wipe off the reproach of it, that his character might appear fairer in the eyes of the people, concealing, at the same time, his orders for the slaying of them.

2 Koningen 10:9 In-Context

7 Het geschiedde dan, als die brief tot hen kwam, dat zij de zonen des konings namen, en zeventig mannen sloegen; en zij legden hun hoofden in korven, die zij tot hem zonden naar Jizreel.

8 En er kwam een bode, en boodschapte hem, zeggende: Zij hebben de hoofden van de zonen des konings gebracht. En hij zeide: Legt ze in twee hopen, aan de deur der poort, tot morgen.

9 En het geschiedde des morgens, toen hij uitging, dat hij stil stond, en tot al het volk zeide: Gij zijt rechtvaardig. Ziet, ik heb een verbintenis gemaakt tegen mijn heer, en heb hem doodgeslagen; en wie heeft alle dezen geslagen?

10 Weet nu, dat niets van het woord des HEEREN, hetwelk de HEERE tegen het huis van Achab gesproken heeft, zal op de aarde vallen; want de HEERE heeft gedaan, wat Hij door den dienst van Zijn knecht Elia gesproken heeft.

11 Daartoe sloeg Jehu al de overgeblevenen van het huis van Achab te Jizreel, en al zijn groten, en zijn bekenden, en zijn priesteren; totdat hij hem geen overigen liet overblijven.