2 Kronieken 25:12

12 Daartoe vingen de kinderen van Juda tien duizend levend, en brachten ze op de hoogte der steenrots, en stieten hen van de spits der steenrots af, dat zij allen barstten.

2 Kronieken 25:12 Meaning and Commentary

2 Chronicles 25:12

And other ten thousand left alive did the children of Judah
carry away captive
The rest of the army of the Edomites, which amounted to the same number, fell into their hands, and they took them, and carried them off:

and brought them unto the top of the rock;
very probably the same on which the city Petra, the metropolis of Edom, was built, called also Selah, ( 2 Kings 14:7 ) both which names signify a rock. Josephus ^F7 calls it the great rock in Arabia; that is, Arabia Petraea:

and cast them down from the top of the rock, that they were broken all
in pieces;
burst asunder, bones broken, and limb from limb separated. This sort of punishment was inflicted by the Romans on various malefactors, by casting them down from the Tarpeian rock ^F8; and in Greece, according to the Delphian law, such as were guilty of sacrilege were led to a rock, and cast down headlong from thence ^F9: and now in Turkey, at a place called Constantine, a town situated on the top of a great rock, the usual way of executing great criminals is by pushing them from off the cliff ^F11; see ( Luke 4:29 ) , but to use captives taken in war after this manner seems cruel and barbarous; and what should be the reason of such treatment of them is not easy to say.

---

FOOTNOTES:

F7 Antiqu. l. 9. c. 9. sect. 1.
F8 Liv. Hist. l. 6. c. 20. Patercul. Hist. Roman. l. 2. Aurel. Victor. de Vir. Illustr. c. 27, 70. Vid, Rycquium de Capitol. Roman. c. 4. p. 45
F9 Aelian. Var. Hist. l. 11. c. 5.
F11 Pitt's Account of the Mahometans, ch. 1. p. 10.

2 Kronieken 25:12 In-Context

10 Toen scheidde Amazia die af, te weten de benden, die uit Efraim tot hem gekomen waren, dat zij naar hun plaats gingen; daarom ontstak hun toorn zeer tegen Juda, en zij keerden weder tot hun plaats in hittigheid des toorns.

11 Amazia nu sterkte zich, en leidde zijn volk uit, en toog in het Zoutdal, en sloeg van de kinderen van Seir tien duizend.

12 Daartoe vingen de kinderen van Juda tien duizend levend, en brachten ze op de hoogte der steenrots, en stieten hen van de spits der steenrots af, dat zij allen barstten.

13 Maar de mannen der benden, die Amazia had doen wederkeren, dat zij met hem in den strijd niet zouden trekken, die deden een inval in de steden van Juda, van Samaria af tot Beth-horon toe, en sloegen van hen drie duizend, en roofden veel roofs.

14 Het geschiedde nu, nadat Amazia van het slaan der Edomieten gekomen was, en dat hij de goden der kinderen van Seir medegebracht had, dat hij die zich tot goden stelde, en zich voor dezelve neder boog en dien rookte.