Daniël 12:6

6 En hij zeide tot den Man, bekleed met linnen, Die boven op het water der rivier was: Tot hoe lang zal het zijn, dat er een einde van deze wonderen zal wezen?

Daniël 12:6 Meaning and Commentary

Daniel 12:6

And one said to the man clothed with linen
One of the angels on one side of the bank of the river spoke to Christ, who appeared in a human form, as a presage of his future incarnation; and as clothed in linen, expressive of his priestly office, and of his purity and holiness, which qualified him for it; (See Gill on Daniel 10:6). Which of the angels it was that spake is not said, or on which side of the river he stood; very probably each of them spake in their turn, and joined: in the same request to Christ: which was upon the waters of the river:
or above ^F13 them; denoting his power and dominion over men, kingdoms, and nations, sometimes signified by waters, and even over those the most tumultuous and raging: how long shall it be to the end of these wonders,
these wonderful things before predicted, concerning the state and condition of the people of God, their troubles and afflictions, the fall and ruin of antichrist, and the glorious things that shall follow upon that: angels, as they are inquisitive creatures, and pry into the mysteries of grace, so into those of Providence; especially such as concern the church of God, for whom they have a great regard; of the secrets of which they have no knowledge until revealed unto them; though this question seems to be put not so much for their own sakes as for the sake of Daniel, who was present, but had not that courage and presence of mind as they had; nor could use that freedom with Christ as they did, at least at first, till encouraged by their example.

---

FOOTNOTES:

F13 (ymyml lemm) "super aquas", Pagninus; "desuper aquas", Montanus; "supra aquas", Calvin, Cocceius, Michaelis.

Daniël 12:6 In-Context

4 En gij, Daniel! sluit deze woorden toe, en verzegel dit boek, tot den tijd van het einde; velen zullen het naspeuren, en de wetenschap zal vermenigvuldigd worden.

5 En ik, Daniel, zag, en ziet, er stonden twee anderen, de een aan deze zijde van den oever der rivier, en de ander aan gene zijde van den oever der rivier.

6 En hij zeide tot den Man, bekleed met linnen, Die boven op het water der rivier was: Tot hoe lang zal het zijn, dat er een einde van deze wonderen zal wezen?

7 En ik hoorde dien Man, bekleed met linnen, Die boven op het water van de rivier was, en Hij hief Zijn rechterhand en Zijn linkerhand op naar den hemel, en zwoer bij Dien, Die eeuwiglijk leeft, dat na een bestemden tijd, bestemde tijden, en een helft, en als Hij zal voleind hebben te verstrooien de hand des heiligen volks, al deze dingen voleind zullen worden.

8 Dit hoorde ik, doch ik verstond het niet; en ik zeide: Mijn Heere! wat zal het einde zijn van deze dingen?