Exodus 16:2

2 En de ganse vergadering der kinderen Israels murmureerde tegen Mozes en tegen Aaron, in de woestijn.

Exodus 16:2 Meaning and Commentary

Exodus 16:2

And the whole congregation of the children of Israel murmured,
&c.] For want of bread; for the Targum of Jonathan says, that day the dough ceased they brought of Egypt, on which, and the unleavened cakes they had lived thirty days; and for a longer space of time it was not sufficient, as Josephus ^F7 and other Jewish writers ^F8 observe; and now it was all spent, and they were in the utmost distress for bread, and fall a murmuring as they were used to do, when in any distress, even the whole congregation of them, at least the far greater part; some few might be excepted, as Caleb and Joshua, and some others: and they

murmured against Moses and Aaron in the wilderness;
in the wilderness of Sin, where they were, and where no corn was to be had to make bread of; and their murmuring was not only against Moses, as before when they wanted water, but against Aaron also, who were jointly concerned in bringing them out of Egypt. It is a common case, when things do not go so well as to be wished for in church or state, for people to murmur against their governors, ecclesiastic or civil, and lay all the blame to them.

---

FOOTNOTES:

F7 Antiqu. l. 2. c. 15. sect. 1.
F8 Seder Olam Rabba, c. 5. p. 17.

Exodus 16:2 In-Context

1 Toen zij van Elim gereisd waren, zo kwam de ganse vergadering der kinderen Israels in de woestijn Sin, welke is tussen Elim en tussen Sinai, aan den vijftienden dag der tweede maand, nadat zij uit Egypteland uitgegaan waren.

2 En de ganse vergadering der kinderen Israels murmureerde tegen Mozes en tegen Aaron, in de woestijn.

3 En de kinderen Israels zeiden tot hen: Och, dat wij in Egypteland gestorven waren door de hand des HEEREN, toen wij bij de vleespotten zaten, toen wij tot verzadiging brood aten! Want gijlieden hebt ons uitgeleid in deze woestijn, om deze ganse gemeente door den honger te doden.

4 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Zie, Ik zal voor ulieden brood uit den hemel regenen; en het volk zal uitgaan, en verzamelen elke dagmaat op haar dag; opdat Ik het verzoeke, of het in Mijn wet ga, of niet.

5 En het zal geschieden op den zesden dag, dat zij bereiden zullen hetgeen zij ingebracht zullen hebben; dat zal dubbel zijn boven hetgeen zij dagelijks zullen verzamelen.