Genesis 14:22

22 Doch Abram zeide tot den koning van Sodom: Ik heb mijn hand opgeheven tot den HEERE, den allerhoogste God, Die hemel en aarde bezit;

Genesis 14:22 Meaning and Commentary

Genesis 14:22

And Abram said to the king of Sodom
In reply to his request:

I have lifted up mine hand unto the Lord;
which was both a gesture of praying and of swearing, and both may be intended here; when he set out on his expedition, it is very probable he prayed to God for success, and swore that if he prospered him, that he would receive no profit or advantage from it to himself; or now in the presence of Melchizedek he lift up his hands and swore that he would take none of the goods he had recovered to his own line; and in this form of praying or swearing, he makes use of the same epithets of God Melchizedek had just used:

the most high God, the possessor of heaven and earth:
having his heart struck with those just and glorious representations of God, and awed with a sense of such a glorious Being, and being forward to learn and retain everything that tended to make for the glory of God.

Genesis 14:22 In-Context

20 En gezegend zij de allerhoogste God, Die uw vijanden in uw hand geleverd heeft! En hij gaf hem de tiende van alles.

21 En de koning van Sodom zeide tot Abram: Geef mij de zielen; maar neem de have voor u.

22 Doch Abram zeide tot den koning van Sodom: Ik heb mijn hand opgeheven tot den HEERE, den allerhoogste God, Die hemel en aarde bezit;

23 Zo ik van een draad aan tot een schoenriem toe, ja, zo ik van alles, dat het uwe is, iets neme! opdat gij niet zegt: Ik heb Abram rijk gemaakt!

24 Het zij buiten mij; alleen wat de jongelingen verteerd hebben, en het deel dezer mannen, die met mij getogen zijn, Aner, Eskol en Mamre, laat die hun deel nemen!