Genesis 47:17

17 Toen brachten zij hun vee tot Jozef; en Jozef gaf hun brood voor paarden en voor het vee der schapen, en voor het vee der runderen, en voor ezels; en hij voedde hen met brood, datzelve jaar, voor al hun vee.

Genesis 47:17 Meaning and Commentary

Genesis 47:17

And they brought their cattle unto Joseph
Which they might the more readily do, since there was scarce any grass to feed them with; and though some of them were creatures used for food, yet might be so lean and poor for want of grass, as not to be fit to eat; and besides, they could do better without flesh than without bread: and Joseph gave them bread [in exchange] for horses;
with which Egypt abounded, to which many places of Scripture have respect, ( Deuteronomy 17:16 ) ( 1 Kings 10:28 ) ( Song of Solomon 1:9 ) ( Isaiah 31:1 Isaiah 31:3 ) ; and for the flocks, and for the cattle of the herds;
the sheep and the oxen; which shows that these creatures were bred and fed by them, and were, no doubt, slain, and used for food: and for the asses;
which were used for carrying burdens: and he fed them with bread for all their cattle, for that year;
which seems to be the sixth year of the famine: one would wonder what Joseph should do with all their cattle, where put them, and feed them, in such a time of drought; though it is probable the number was not exceeding large, since they only fetched one year's provision of bread.

Genesis 47:17 In-Context

15 Als nu het geld uit Egypteland en uit het land Kanaan verdaan was, kwamen al de Egyptenaars tot Jozef, zeggende: Geef ons brood; want waarom zouden wij in uw tegenwoordigheid sterven? want het geld ontbreekt;

16 En Jozef zeide: Geeft uw vee, zo zal ik het u geven voor uw vee, indien het geld ontbreekt.

17 Toen brachten zij hun vee tot Jozef; en Jozef gaf hun brood voor paarden en voor het vee der schapen, en voor het vee der runderen, en voor ezels; en hij voedde hen met brood, datzelve jaar, voor al hun vee.

18 Toen datzelve jaar voleind was, zo kwamen zij tot hem in het tweede jaar, en zeiden tot hem: Wij zullen het voor mijn heer niet verbergen, alzo het geld verdaan is, en de bezitting der beesten gekomen aan mijn heer, zo is er niets anders overgebleven voor het aangezichts mijns heren, dan ons lichaam en ons land.

19 Waarom zullen wij voor uw ogen sterven, zo wij als ons land? Koop ons en ons land voor brood; zo zullen wij en ons land Farao dienstbaar zijn; en geef zaad, opdat wij leven en niet sterven, en het land niet woest worde!