Jozua 2:4

4 Maar die vrouw had die beide mannen genomen, en zij had hen verborgen; en zeide aldus: Er zijn mannen tot mij gekomen, maar ik wist niet, van waar zij waren.

Jozua 2:4 Meaning and Commentary

Joshua 2:4

And the woman took the two men
Or "she had taken" them

---

FOOTNOTES:

F26 before the messengers came, upon a rumour she understood was gone abroad, that she had got Israelitish spies in her house, and so might expect to be visited and searched by the king's officers, and therefore took this precaution:

and hid them;
the Hebrew word is singular, "him" ^F1: hence the Jews, who take these two spies to be Caleb and Phinehas, say, that only Caleb was hid, and Phinehas, though he was before them, was not seen, being an angel, ( Malachi 2:7 ) ; but the sense is, that she hid each of them, and very probably singly and apart, that if one was found, the other might escape, as Ben Gersom observes; and Abarbinel is of opinion that she hid them twice, now in the middle of her house, one in one place, and the other in another, for the reason before given, and after this hid them in the roof of her house, as afterwards related:

and said thus, there came men unto me;
that is, into her house, this she owned:

but I wist not whence they [were];
of what country they were, whether Israelites or not; which whether she knew or not is not certain; it is probable she did, and told an untruth, as she also did in ( Joshua 2:5 ) .

F26 (xptw) "duxerat, tulerat"; so Syr. Ar. Kimchi, & Ben Melech.
F1 (wnputw) "et abscondit eum", Montanus; "abdiderat eum", Vatablus.

Jozua 2:4 In-Context

2 Toen werd den koning te Jericho geboodschapt, zeggende: Zie, in dezen nacht zijn hier mannen gekomen van de kinderen Israels, om dit land te doorzoeken.

3 Daarom zond de koning van Jericho tot Rachab, zeggende: Breng de mannen uit, die tot u gekomen zijn, die te uwen huize gekomen zijn; want zij zijn gekomen, om het ganse land te doorzoeken.

4 Maar die vrouw had die beide mannen genomen, en zij had hen verborgen; en zeide aldus: Er zijn mannen tot mij gekomen, maar ik wist niet, van waar zij waren.

5 En het geschiedde, als men de poort zou sluiten, als het duister was, dat die mannen uitgingen; ik weet niet, waarheen die mannen gegaan zijn; jaagt hen haastelijk na, want gij zult ze achterhalen.

6 Maar zij had hen op het dak doen klimmen, en zij had hen verstoken onder de vlasstoppelen, die van haar op het dak beschikt waren.