Jozua 2:2

2 Toen werd den koning te Jericho geboodschapt, zeggende: Zie, in dezen nacht zijn hier mannen gekomen van de kinderen Israels, om dit land te doorzoeken.

Jozua 2:2 Meaning and Commentary

Joshua 2:2

And it was told the king of Jericho, saying
Who being alarmed at the near approach of the Israelites, and knowing their claim to the land of Canaan, and their design upon it, employed men to watch and observe what passed in the city, and parts adjacent, and inform him of it; or some persons of themselves, and for their own safety, and the good of their fellow citizens, gave notice to the king of it:

behold, there came men hither tonight of the children of Israel;
who were known by their habit and language; or at least, being strangers, were suspected to be of that people, the terror of whom had fallen on all the inhabitants, so that every strange man they took for an Israelite; from hence it appears, that the spies came to Jericho at night, that they might not be observed: but with all their precaution they were taken notice of, and their design suspected, namely,

to search out the country;
which were the proper places to attack first, and where there was the greatest probability of succeeding, as well as to find out the disposition of the inhabitants, whether fearful or fearless of them.

Jozua 2:2 In-Context

1 Jozua nu, de zoon van Nun, had twee mannen, die heimelijk verspieden zouden, gezonden van Sittim, zeggende: Gaat heen, bezichtigt het land en Jericho. Zij dan gingen, en kwamen ten huize van een vrouw, een hoer, wier naam was Rachab, en zij sliepen daar.

2 Toen werd den koning te Jericho geboodschapt, zeggende: Zie, in dezen nacht zijn hier mannen gekomen van de kinderen Israels, om dit land te doorzoeken.

3 Daarom zond de koning van Jericho tot Rachab, zeggende: Breng de mannen uit, die tot u gekomen zijn, die te uwen huize gekomen zijn; want zij zijn gekomen, om het ganse land te doorzoeken.

4 Maar die vrouw had die beide mannen genomen, en zij had hen verborgen; en zeide aldus: Er zijn mannen tot mij gekomen, maar ik wist niet, van waar zij waren.

5 En het geschiedde, als men de poort zou sluiten, als het duister was, dat die mannen uitgingen; ik weet niet, waarheen die mannen gegaan zijn; jaagt hen haastelijk na, want gij zult ze achterhalen.