Numberi 17

1 Toen sprak de HEERE tot Mozes, zeggende:

2 Spreek tot de kinderen Israels, en neem van hen voor elk vaderlijk huis een staf, van al hun oversten, naar het huis hunner vaderen, twaalf staven; eens iegelijken naam zult gij schrijven op zijn staf.

3 Doch Aarons naam zult gij schrijven op den staf van Levi; want een staf zal er zijn voor het hoofd van het huis hunner vaderen.

4 En gij zult ze wegleggen in de tent der samenkomst, voor de getuigenis, waarheen Ik met ulieden samenkomen zal.

5 En het zal geschieden, dat de staf des mans, welke Ik zal verkoren hebben, zal bloeien; en Ik zal stillen de murmureringen van de kinderen Israels tegen Mij, welke zij tegen ulieden murmureerden.

6 Mozes dan sprak tot de kinderen Israels, en al hun oversten gaven aan hem een staf, voor elken overste een staf, naar het huis hunner vaderen, twaalf staven; Aarons staf was ook onder hun staven.

7 En Mozes legde deze staven weg, voor het aangezicht des HEEREN, in de tent der getuigenis.

8 Het geschiedde nu des anderen daags, dat Mozes in de tent der getuigenis inging; en ziet, Aarons staf, voor het huis van Levi, bloeide; want hij bracht bloeisel voort, en bloesemde bloesem, en droeg amandelen.

9 Toen bracht Mozes al deze staven uit, van voor het aangezicht des HEEREN, tot al de kinderen Israels; en zij zagen het, en namen elk zijn staf.

10 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Breng de staf van Aaron weder voor de getuigenis, in bewaring, tot een teken voor de wederspannige kinderen; alzo zult gij een einde maken van hun murmureringen tegen Mij, dat zij niet sterven.

11 En Mozes deed het; gelijk als de HEERE hem geboden had, alzo deed hij.

12 Toen spraken de kinderen Israels tot Mozes, zeggende: Zie, wij geven den geest, wij vergaan, wij allen vergaan!

13 Al wie enigzins nadert tot den tabernakel des HEEREN, zal sterven; zullen wij dan den geest gevende verdaan worden?

Numberi 17 Commentary

Chapter 17

Twelve rods laid up before the Lord. (1-7) Aaron's rod buds, and is kept for a memorial. (8-13)

Verses 1-7 It is an instance of the grace of God, that, having wrought divers miracles to punish sin, he would work one more to prevent it. Twelve rods or staves were to be brought in. It is probable that they were the staves which the princes used as ensigns of their authority; old dry staves, that had no sap in them. They were to expect that the rod of the tribe, or prince, whom God chose to the priesthood, should bud and blossom. Moses did not object that the matter was sufficiently settled already; he did not undertake to determine it; but left the case before the Lord.

Verses 8-13 While all the other rods remained as they were. Aaron's rod became a living branch. In some places there were buds, in others blossoms, in others fruit, at the same time; all this was miraculous. Thus Aaron was manifested to be under the special blessing of Heaven. Fruitfulness is the best evidence of a Divine call; and the plants of God's setting, and the boughs cut off them, will flourish. This rod was preserved, to take away the murmurings of the people, that they might not die. The design of God, in all his providences, and in the memorials of them, is to take away sin. Christ was manifested to take away sin. Christ is expressly called a rod out of the stem of Jesse: little prospect was there, according to human views, that he should ever flourish. But the dry rod revived and blossomed to the confusion of his adversaries. The people cry, Behold, we die, we perish, we all perish! This was the language of a repining people, quarrelling with the judgments of God, which by their own pride and obstinacy they brought upon themselves. It is very wicked to fret against God when we are in affliction, and in our distress thus to trespass yet more. If we die, if we perish, it is of ourselves, and the blame will be upon our own heads. When God judges, he will overcome, and will oblige the most obstinate gainsayers to confess their folly. And how great are our mercies, that we have a clearer and a better dispensation, established upon better promises!

Chapter Summary

INTRODUCTION TO NUMBERS 17

In this chapter the priesthood of Aaron is further confirmed and established by the budding and blossom of his rod, as it lay among the princes of the several tribes, when theirs did not, Nu 17:1-9; which rod of Aaron was ordered to be laid up before the ark, as a token against the rebels, and to put an end to all murmurings against Aaron for the future; which was accordingly done, Nu 17:10,11; upon which the people expressed their fear of perishing because of their sins, Nu 17:12,13.