Jesaja 52:1-10

1 Waak op, waak op, trek uw sterkte aan, o Sion! trek uw sierlijke klederen aan, o Jeruzalem, gij heilige stad? want in u zal voortaan geen onbesnedene noch onreine meer komen.

2 Schud u uit het stof, maak u op, zit neder, o Jeruzalem! maak u los van de banden van uw hals, gij gevangene dochter van Sion!

3 Want zo zegt de HEERE; Gijlieden zijt om niet verkocht, gij zult ook zonder geld gelost worden.

4 Want zo zegt de Heere HEERE: In vorige tijden trok Mijn volk af in Egypte, om als vreemdeling aldaar te verkeren; en Assur heeft hetzelve om niet onderdrukt.

5 En nu, wat heb Ik hier te doen? spreekt de HEERE, dewijl Mijn volk om niet weggenomen is, en degenen die over hetzelve heersen, het doen huilen, spreekt de HEERE, en Mijn Naam geduriglijk den gansen dag gelasterd wordt;

6 Daarom zal Mijn volk, daarom zal het Mijn Naam in dien dag kennen, dat Ik het Zelf ben, Die spreekt: Zie, hier ben Ik.

7 Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten desgenen, die het goede boodschapt, die den vrede doet horen; desgenen, die goede boodschap brengt van het goede, die heil doet horen; desgenen, die tot Sion zegt: Uw God is Koning.

8 Er is een stem uwer wachters; zij verheffen de stem, zij juichen te zamen; want zij zullen oog aan oog zien, als de HEERE Sion wederbrengen zal.

9 Maakt een geschal, juicht te zamen, gij woeste plaatsen van Jeruzalem! want de HEERE heeft Zijn volk getroost, Hij heeft Jeruzalem verlost.

10 De HEERE heeft Zijn heiligen arm ontbloot voor de ogen aller heidenen; en al de einden der aarde zullen zien het heil onzes Gods.

Jesaja 52:1-10 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 52

This chapter is a prophecy of the glorious state of the church in the latter day, typified by the deliverance of the Jews from Babylon. The church, under the names of Zion and Jerusalem, is exhorted to awake and clothe herself with strength, and with beautiful garments, to shake off her dust, and loose her bands, since she should become a pure and separate people, Isa 52:1,2 and whereas the Lord's people had been afflicted formerly by the Egyptians, and more lately by the Assyrians, a free redemption is promised them; and the rather they might expect it, since the Lord was no gainer by their affliction, but a loser in his name and honour, as well as they distressed, Isa 52:3-5. And it is suggested, that the knowledge of the Lord should be spread, the good tidings of peace and salvation be delightfully published, and that the ministers of the Gospel should have clear light, and be harmonious and unanimous in the publishing of it, Isa 52:6-8. Upon which the waste places of Jerusalem are called upon to rejoice, both because of the restoration of the Jews, and the conversion of the Gentiles, Isa 2:9,10. And the people of God are called to go out of Babylon, the manner of their departure is directed, and something said for their encouragement, Isa 52:11,12. And the chapter is concluded with some account of the Messiah, of his humiliation and exaltation, and of his work and office, Isa 52:13-15, and which are enlarged upon in the next chapter, which ought properly to begin with these last verses.