Change Translation
- Recent Translations
-
Audio Available
- All Translations
-
Audio Available
Job 32; Job 33; Acts 14
Viewing Multiple Passages
Share
Settings
Job 32
1
omiserunt autem tres viri isti respondere Iob eo quod iustus sibi videretur
2
et iratus indignatusque Heliu filius Barachel Buzites de cognatione Ram iratus est autem adversus Iob eo quod iustum se esse diceret coram Deo
3
porro adversum amicos eius indignatus est eo quod non invenissent responsionem rationabilem sed tantummodo condemnassent Iob
4
igitur Heliu expectavit Iob loquentem eo quod seniores se essent qui loquebantur
5
cum autem vidisset quod tres respondere non potuissent iratus est vehementer
6
respondensque Heliu filius Barachel Buzites dixit iunior sum tempore vos autem antiquiores idcirco dimisso capite veritus sum indicare vobis meam sententiam
7
sperabam enim quod aetas prolixior loqueretur et annorum multitudo doceret sapientiam
8
sed ut video spiritus est in hominibus et inspiratio Omnipotentis dat intellegentiam
9
non sunt longevi sapientes nec senes intellegunt iudicium
10
ideo dicam audite me ostendam vobis etiam ego meam scientiam
11
expectavi enim sermones vestros audivi prudentiam vestram donec disceptaremini sermonibus
12
et donec putabam vos aliquid dicere considerabam sed ut video non est qui arguere possit Iob et respondere ex vobis sermonibus eius
13
ne forte dicatis invenimus sapientiam Deus proiecit eum non homo
14
nihil locutus est mihi et ego non secundum vestros sermones respondebo illi
15
extimuerunt non responderunt ultra abstuleruntque a se eloquia
16
quoniam igitur expectavi et non sunt locuti steterunt nec responderunt ultra
17
respondebo et ego partem meam et ostendam scientiam meam
18
plenus sum enim sermonibus et coartat me spiritus uteri mei
19
en venter meus quasi mustum absque spiraculo quod lagunculas novas disrumpit
20
loquar et respirabo paululum aperiam labia mea et respondebo
21
non accipiam personam viri et Deum homini non aequabo
22
nescio enim quamdiu subsistam et si post modicum tollat me factor meus
The Latin Vulgate is in the public domain.
Job 33
1
audi igitur Iob eloquia mea et omnes sermones meos ausculta
2
ecce aperui os meum loquatur lingua mea in faucibus meis
3
simplici corde meo sermones mei et sententiam labia mea puram loquentur
4
spiritus Dei fecit me et spiraculum Omnipotentis vivificavit me
5
si potes responde mihi et adversus faciem meam consiste
6
ecce et me sicut et te fecit Deus et de eodem luto ego quoque formatus sum
7
verumtamen miraculum meum non te terreat et eloquentia mea non sit tibi gravis
8
dixisti ergo in auribus meis et vocem verborum audivi
9
mundus sum ego absque delicto inmaculatus et non est iniquitas in me
10
quia querellas in me repperit ideo arbitratus est me inimicum sibi
11
posuit in nervo pedes meos custodivit omnes semitas meas
12
hoc est ergo in quo non es iustificatus respondebo tibi quia maior sit Deus homine
13
adversum eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi
14
semel loquitur Deus et secundo id ipsum non repetit
15
per somnium in visione nocturna quando inruit sopor super homines et dormiunt in lectulo
16
tunc aperit aures virorum et erudiens eos instruit disciplinam
17
ut avertat hominem ab his quae facit et liberet eum de superbia
18
eruens animam eius a corruptione et vitam illius ut non transeat in gladium
19
increpat quoque per dolorem in lectulo et omnia ossa eius marcescere facit
20
abominabilis ei fit in vita sua panis et animae illius cibus ante desiderabilis
21
tabescet caro eius et ossa quae tecta fuerant nudabuntur
22
adpropinquabit corruptioni anima eius et vita illius mortiferis
23
si fuerit pro eo angelus loquens unum de milibus ut adnuntiet hominis aequitatem
24
miserebitur eius et dicet libera eum et non descendat in corruptionem inveni in quo ei propitier
25
consumpta est caro eius a suppliciis revertatur ad dies adulescentiae suae
26
deprecabitur Deum et placabilis ei erit et videbit faciem eius in iubilo et reddet homini iustitiam suam
27
respiciet homines et dicet peccavi et vere deliqui et ut eram dignus non recepi
28
liberavit animam suam ne pergeret in interitum sed vivens lucem videret
29
ecce haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos
30
ut revocet animas eorum a corruptione et inluminet luce viventium
31
adtende Iob et audi me et tace dum ego loquar
32
si autem habes quod loquaris responde mihi loquere volo enim te apparere iustum
33
quod si non habes audi me tace et docebo te sapientiam
The Latin Vulgate is in the public domain.
Acts 14
1
factum est autem Iconii ut simul introirent synagogam Iudaeorum et loquerentur ita ut crederet Iudaeorum et Graecorum copiosa multitudo
2
qui vero increduli fuerunt Iudaei suscitaverunt et ad iracundiam concitaverunt animas gentium adversus fratres
3
multo igitur tempore demorati sunt fiducialiter agentes in Domino testimonium perhibente verbo gratiae suae dante signa et prodigia fieri per manus eorum
4
divisa est autem multitudo civitatis et quidam quidem erant cum Iudaeis quidam vero cum apostolis
5
cum autem factus esset impetus gentilium et Iudaeorum cum principibus suis ut contumeliis adficerent et lapidarent eos
6
intellegentes confugerunt ad civitates Lycaoniae Lystram et Derben et universam in circuitu regionem et ibi evangelizantes erant
7
et quidam vir in Lystris infirmus pedibus sedebat claudus ex utero matris suae qui numquam ambulaverat
8
hic audivit Paulum loquentem qui intuitus eum et videns quia haberet fidem ut salvus fieret
9
dixit magna voce surge super pedes tuos rectus et exilivit et ambulabat
10
turbae autem cum vidissent quod fecerat Paulus levaverunt vocem suam lycaonice dicentes dii similes facti hominibus descenderunt ad nos
11
et vocabant Barnaban Iovem Paulum vero Mercurium quoniam ipse erat dux verbi
12
sacerdos quoque Iovis qui erat ante civitatem tauros et coronas ante ianuas adferens cum populis volebat sacrificare
13
quod ubi audierunt apostoli Barnabas et Paulus conscissis tunicis suis exilierunt in turbas clamantes
14
et dicentes viri quid haec facitis et nos mortales sumus similes vobis homines adnuntiantes vobis ab his vanis converti ad Deum vivum qui fecit caelum et terram et mare et omnia quae in eis sunt
15
qui in praeteritis generationibus dimisit omnes gentes ingredi in vias suas
16
et quidem non sine testimonio semet ipsum reliquit benefaciens de caelo dans pluvias et tempora fructifera implens cibo et laetitia corda vestra
17
et haec dicentes vix sedaverunt turbas ne sibi immolarent
18
supervenerunt autem quidam ab Antiochia et Iconio Iudaei et persuasis turbis lapidantesque Paulum traxerunt extra civitatem aestimantes eum mortuum esse
19
circumdantibus autem eum discipulis surgens intravit civitatem et postera die profectus est cum Barnaba in Derben
20
cumque evangelizassent civitati illi et docuissent multos reversi sunt Lystram et Iconium et Antiochiam
21
confirmantes animas discipulorum exhortantes ut permanerent in fide et quoniam per multas tribulationes oportet nos intrare in regnum Dei
22
et cum constituissent illis per singulas ecclesias presbyteros et orassent cum ieiunationibus commendaverunt eos Domino in quem crediderunt
23
transeuntesque Pisidiam venerunt Pamphiliam
24
et loquentes in Pergen verbum Domini descenderunt in Attaliam
25
et inde navigaverunt Antiochiam unde erant traditi gratiae Dei in opus quod conpleverunt
26
cum autem venissent et congregassent ecclesiam rettulerunt quanta fecisset Deus cum illis quia aperuisset gentibus ostium fidei
27
morati sunt autem tempus non modicum cum discipulis
The Latin Vulgate is in the public domain.