Job 17; Job 18; Job 19; Job 20

Job 17

1 spiritus meus adtenuabitur dies mei breviabuntur et solum mihi superest sepulchrum

2 non peccavi et in amaritudinibus moratur oculus meus

3 libera me et pone iuxta te et cuiusvis manus pugnet contra me

4 cor eorum longe fecisti a disciplina et propterea non exaltabuntur

5 praedam pollicetur sociis et oculi filiorum eius deficient

6 posuit me quasi in proverbium vulgi et exemplum sum coram eis

7 caligavit ab indignatione oculus meus et membra mea quasi in nihili redacta sunt

8 stupebunt iusti super hoc et innocens contra hypocritam suscitabitur

9 et tenebit iustus viam suam et mundis manibus addet fortitudinem

10 igitur vos omnes convertimini et venite et non inveniam in vobis ullum sapientem

11 dies mei transierunt cogitationes meae dissipatae sunt torquentes cor meum

12 noctem verterunt in diem et rursum post tenebras spero lucem

13 si sustinuero infernus domus mea est in tenebris stravi lectulum meum

14 putredini dixi pater meus es mater mea et soror mea vermibus

15 ubi est ergo nunc praestolatio mea et patientiam meam quis considerat

16 in profundissimum infernum descendent omnia mea putasne saltim ibi erit requies mihi

Job 18

1 respondens autem Baldad Suites dixit

2 usque ad quem finem verba iactabitis intellegite prius et sic loquamur

3 quare reputati sumus ut iumenta et sorduimus coram vobis

4 qui perdis animam tuam in furore tuo numquid propter te derelinquetur terra et transferentur rupes de loco suo

5 nonne lux impii extinguetur nec splendebit flamma ignis eius

6 lux obtenebrescet in tabernaculo illius et lucerna quae super eum est extinguetur

7 artabuntur gressus virtutis eius et praecipitabit eum consilium suum

8 inmisit enim in rete pedes suos et in maculis eius ambulat

9 tenebitur planta illius laqueo et exardescet contra eum sitis

10 abscondita est in terra pedica eius et decipula illius super semitam

11 undique terrebunt eum formidines et involvent pedes eius

12 adtenuetur fame robur eius et inedia invadat costas illius

13 devoret pulchritudinem cutis eius consumat brachia illius primogenita mors

14 avellatur de tabernaculo suo fiducia eius et calcet super eum quasi rex interitus

15 habitent in tabernaculo illius socii eius qui non est aspergatur in tabernaculo eius sulphur

16 deorsum radices eius siccentur sursum autem adteratur messis eius

17 memoria illius pereat de terra et non celebretur nomen eius in plateis

18 expellet eum de luce in tenebras et de orbe transferet eum

19 non erit semen eius neque progenies in populo suo nec ullae reliquiae in regionibus eius

20 in die eius stupebunt novissimi et primos invadet horror

21 haec sunt ergo tabernacula iniqui et iste locus eius qui ignorat Deum

Job 19

1 respondens autem Iob dixit

2 usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

3 en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

4 nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

5 at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

6 saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

7 ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

8 semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

9 spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

10 destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

11 iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

12 simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

13 fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

14 dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

15 inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

16 servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

17 halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

18 stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

19 abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

20 pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

21 miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

22 quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

23 quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

24 stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

25 scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

26 et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

27 quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

28 quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

29 fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium

Job 20

1 respondens autem Sophar Naamathites dixit

2 idcirco cogitationes meae variae succedunt sibi et mens in diversa rapitur

3 doctrinam qua me arguis audiam et spiritus intellegentiae meae respondebit mihi

4 hoc scio a principio ex quo positus est homo super terram

5 quod laus impiorum brevis sit et gaudium hypocritae ad instar puncti

6 si ascenderit usque ad caelum superbia eius et caput eius nubes tetigerit

7 quasi sterquilinium in fine perdetur et qui eum viderant dicent ubi est

8 velut somnium avolans non invenietur transiet sicut visio nocturna

9 oculus qui eum viderat non videbit neque ultra intuebitur eum locus suus

10 filii eius adterentur egestate et manus illius reddent ei dolorem suum

11 ossa eius implebuntur vitiis adulescentiae eius et cum eo in pulverem dormient

12 cum enim dulce fuerit in ore eius malum abscondet illud sub lingua sua

13 parcet illi et non derelinquet illud et celabit in gutture suo

14 panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus

15 divitias quas devoravit evomet et de ventre illius extrahet eas Deus

16 caput aspidum suget occidet eum lingua viperae

17 non videat rivulos fluminis torrentes mellis et butyri

18 luet quae fecit omnia nec tamen consumetur iuxta multitudinem adinventionum suarum sic et sustinebit

19 quoniam confringens nudavit pauperes domum rapuit et non aedificavit eam

20 nec est satiatus venter eius et cum habuerit quae cupierat possidere non poterit

21 non remansit de cibo eius et propterea nihil permanebit de bonis eius

22 cum satiatus fuerit artabitur aestuabit et omnis dolor inruet in eum

23 utinam impleatur venter eius ut emittat in eum iram furoris sui et pluat super illum bellum suum

24 fugiet arma ferrea et inruet in arcum aereum

25 eductus et egrediens de vagina sua et fulgurans in amaritudine sua vadent et venient super eum horribiles

26 omnes tenebrae absconditae sunt in occultis eius devorabit eum ignis qui non succenditur adfligetur relictus in tabernaculo suo

27 revelabunt caeli iniquitatem eius et terra consurget adversus eum

28 apertum erit germen domus illius detrahetur in die furoris Dei

29 haec est pars hominis impii a Deo et hereditas verborum eius a Domino