Exodus 10:20-29

20 Doch de HEERE verstokte Farao's hart, dat hij de kinderen Israels niet liet trekken.

21 Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit naar den hemel, en er zal duisternis komen over Egypteland, dat men de duisternis tasten zal.

22 Als Mozes zijn hand uitstrekte naar den hemel, werd er een dikke duisternis in het ganse Egypteland, drie dagen.

23 Zij zagen de een de ander niet; er stond ook niemand op van zijn plaats, in drie dagen; maar bij al de kinderen Israels was het licht in hun woningen.

24 Toen riep Farao Mozes, en zeide: Gaat heen, dient den HEERE! alleen uw schapen en uw runderen zullen vast blijven; ook zullen uw kinderkens met u gaan.

25 Doch Mozes zeide: Ook zult gij slachtofferen en brandofferen in onze handen geven, die wij den HEERE, onzen God, doen mogen;

26 En ons vee zal ook met ons gaan, er zal niet een klauw achterblijven; want van hetzelve zullen wij nemen, om den HEERE, onzen God, te dienen; want wij weten niet, waarmede wij den HEERE, onzen God, dienen zullen, totdat wij daar komen.

27 Doch de HEERE verhardde Farao's hart; en hij wilde hen niet laten trekken.

28 Maar Farao zeide tot hem: Ga van mij! wacht u, dat gij niet meer mijn aangezicht ziet; want op welken dag gij mijn aangezicht zult zien, zult gij sterven!

29 Mozes nu zeide: Gij hebt recht gesproken; ik zal niet meer uw aangezicht zien!

Exodus 10:20-29 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EXODUS 10

This chapter is introduced with giving the reasons why the Lord hardened the heart of Pharaoh, Ex 10:1,2. Moses and Aaron go in to him, and once more demanded in the name of the Lord the dismission of the people of Israel, and in case of refusal, threatened him with locusts being sent into his country, which should make terrible havoc in all his coasts, Ex 10:3-6, the servants of Pharaoh entreat him to let them go, upon which Moses and Aaron are brought in again, and treated with about the terms of their departure; but they, insisting upon taking all with them, men, women, and children, and flocks and herds, and Pharaoh not willing that any but men should go, they are drove from his presence in wrath, Ex 10:7-11 wherefore the locusts were brought on all the land, which made sad devastation in it, Ex 10:12-15, and this wrought on Pharaoh so far as to acknowledge his sin, pray for forgiveness, and to desire Moses and Aaron to entreat the Lord to remove the plague, which they did, and it was removed accordingly, but still Pharaoh's heart was hardened, Ex 10:16-20 then followed the plague of thick darkness over all the land for three days, which brought Pharaoh to yield that all should go with them excepting their flocks and herds; but Moses not only insisted that not a hoof should be left behind, but that Pharaoh should give them sacrifices and burnt offerings, Ex 10:21-26. Pharaoh's heart was hardened, and he refused to comply, and Moses was bid to be gone, and take care never to see his face any more, and which Moses agreed to, Ex 10:27-29.