Jeremia 6:1-9

1 Vlucht met hopen, gij kinderen van Benjamin! uit het midden van Jeruzalem, en blaast de bazuin te Thekoa, en heft een vuurteken op te Beth-Cherem; want er kijkt een kwaad uit van het noorden, en een grote breuk.

2 Ik heb wel de dochter Sions bij een schone en wellustige vrouw vergeleken.

3 Maar er zullen herders tot haar komen met hun kudden; zij zullen tenten rondom tegen haar opslaan; zij zullen een iegelijk zijn ruimte afweiden.

4 Heiligt den krijg tegen haar, maakt u op, en laat ons optrekken op den middag; o, wee ons! want de dag heeft zich gewend, want de avondschaduwen neigen zich.

5 Maakt u op, en laat ons optrekken in den nacht, en haar paleizen verderven!

6 Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Houwt bomen af, en werpt een wal op tegen Jeruzalem; zij is de stad, die bezocht zal worden; in het midden van haar is enkel verdrukking.

7 Gelijk een bornput zijn water opgeeft, alzo geeft zij haar boosheid op; geweld en verstoring wordt in haar gehoord, weedom en plaging is steeds voor Mijn aangezicht.

8 Laat u tuchtigen, Jeruzalem! opdat Mijn ziel niet van u afgetrokken worde, opdat Ik u niet stelle tot een woestheid, tot een onbewoond land.

9 Zo zegt de HEERE der heirscharen: Zij zullen Israels overblijfsel vlijtiglijk nalezen, gelijk een wijnstok; breng uw hand weder, gelijk een wijnlezer, aan de korven.

Jeremia 6:1-9 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 6

This chapter is of the same argument with the former; and contains two things in it, the destruction of Jerusalem by the Babylonians, and the causes of it, which are intermixedly handled in it; a lively description is made of the notice of the approach of the enemy by blowing of trumpets and firing of beacons, Jer 6:1, and of the siege of the city, by pitching tents around it, casting up a mount against it, and scaling its walls at noon and by night, Jer 6:2-6, and this destruction is illustrated by the simile of gleaning of grapes, Jer 6:9, and amplified by the universality of it, with respect to persons and things; it reaching to persons of every age, and in every state, as old men, young men, and children, husbands and wives, and to all sorts of possessions, houses and fields, Jer 6:11,12,21, a description is given of the instruments of it, the Chaldeans, Jer 6:22,23 and it is aggravated by the anxiety, distress, and sorrow, the Jews would be in on account of it, Jer 6:24-26, the causes of it are in general the great aboundings of sin and wickedness in the midst of them, illustrated by a fountain casting out its waters, Jer 6:6,7, in particular, their neglect and contempt of the word of the Lord, Jer 6:10, the sin of covetousness, which prevailed among all sorts of people, high and low, in civil or religious life, Jer 6:13, the unfaithfulness of the prophets to the people, declaring peace, when there was none, Jer 6:14, their impenitence and hardness, Jer 6:15, their disregard to all instructions and warnings, Jer 6:16,17, their rejection of the law, and the precepts of it, Jer 6:18,19, their hypocritical sacrifices, Jer 6:20, and the chapter is concluded with an address to the prophet, setting forth his character and office, and the end of it, Jer 6:27 and his testimony concerning the people, showing their obstinacy and stubbornness, illustrated by a simile of refining metal in a furnace without success, Jer 6:28-30.