Deuteronomium 26:11

11 En gij zult vrolijk zijn over al het goede, dat de HEERE, uw God, aan u en uw huis gegeven heeft; gij, en de Leviet, en de vreemdeling, die in het midden van u is.

Deuteronomium 26:11 Meaning and Commentary

Deuteronomy 26:11

And thou shalt rejoice in every good [thing]
In all the blessings of goodness and mercies of life, which God in his kind providence had favoured them with:

which the Lord thy God hath given unto thee, and unto thine house;
to them and their families, by which they were comfortably provided for:

thou and the Levite, and the stranger that [is] among you;
by which it seems that not only a basket of firstfruits was brought and presented to the Lord, which is the perquisite of the priest, but there were others also brought, or bought with their money at Jerusalem, and a sort of a kept, which the Levite, and stranger or proselyte, of along with the owner; see ( Deuteronomy 12:11 Deuteronomy 12:12 ) ( Deuteronomy 16:10 Deuteronomy 16:11 ) ; though Jarchi understands it of the Levite and stranger being obliged to bring the firstfruits: the Levite, he says, is bound to the firstfruits of the plants in the midst of his cities, though he had no part in the division of the land; and the same writer says, the stranger brings the firstfruits, but does not proclaim, because he cannot say, "which he sware to our fathers", ( Deuteronomy 26:3 ) ; but it is said ^F6, if his mother was an Israelitess he might proclaim; yea, Maimonides ^F7 says, on account of what is said of Abraham, ( Genesis 17:5 ) ; who is the father of the whole world; see ( Romans 4:10 Romans 4:13 ) ; because mention is made of rejoicing; hence it is concluded, as Jarchi says, that the proclamation of the firstfruits was only made in the time of joy, from Pentecost unto the feast that a man gathers in his increase, and his fruits, and his wine, and his oil; though from that feast and onward he may bring, but not proclaim; to the same purpose, says the Misnah ^F8, from Pentecost to the feast of tabernacles a man may bring the firstfruits, and proclaim; and even from the feast of tabernacles to the dedication of the temple, he may bring, but not proclaim; the reason given in Siphri ^F9 is, because proclamation is only to be performed in time of joy--and the joy of the year is finished at the end of the feast of tabernacles, as in ( Leviticus 23:40 ) .

---

FOOTNOTES:

F6 Misn. Biccurim, c. 1. sect. 4.
F7 Maimon. Hilchot Biccurim, c. 4. sect. 3.
F8 Ut supra, (^F6) sect. 6.
F9 Apud Maimon. Hilchot Biccurim, c. 4. sect. 6.

Deuteronomium 26:11 In-Context

9 En Hij heeft ons gebracht tot deze plaats; en Hij heeft ons dit land gegeven, een land vloeiende van melk en honig.

10 En nu, zie, ik heb gebracht de eerstelingen van de vrucht dezes lands, dat Gij, HEERE, mij gegeven hebt! Dan zult gij ze nederzetten voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, en zult u buigen voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods;

11 En gij zult vrolijk zijn over al het goede, dat de HEERE, uw God, aan u en uw huis gegeven heeft; gij, en de Leviet, en de vreemdeling, die in het midden van u is.

12 Wanneer gij zult geeindigd hebben alle tienden van uw inkomen te vertienen, in het derde jaar, zijnde een jaar der tienden; dan zult gij aan den Leviet, aan den vreemdeling, aan den wees en aan de weduwe geven, dat zij in uw poorten eten en verzadigd worden.

13 En gij zult voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, zeggen: Ik heb het heilige uit het huis weggenomen, en heb het ook aan den Leviet en aan den vreemdeling, aan den wees en aan de weduwe gegeven, naar al Uw geboden, die Gij mij geboden hebt; ik heb niets van Uw geboden overtreden, en niets vergeten.