Genesis 23:7

7 Toen stond Abraham op, en boog zich neder voor het volk des lands, voor de zonen Heths;

Genesis 23:7 Meaning and Commentary

Genesis 23:7

And Abraham stood up
For, having made his speech to the children of Heth, he sat down waiting for an answer; or rather perhaps they obliged him to sit down, out of reverence to so great a personage; and when they had done speaking, he rose up: and bowed himself to the people of the land;
the principal of them, in token of the grateful sense he had of the honour they had done him, and of the great civility with which they had used him: [even] to the children of Heth;
this seems to be added to distinguish them from the common people, and as an explanation of the preceding clause; (See Gill on Genesis 23:3).

Genesis 23:7 In-Context

5 En de zonen Heths antwoordden Abraham, zeggende tot hem:

6 Hoor ons, mijn heer! gij zijt een vorst Gods in het midden van ons; begraaf uw dode in de keure onzer graven; niemand van ons zal zijn graf voor u weren, dat gij uw dode niet zoudt begraven.

7 Toen stond Abraham op, en boog zich neder voor het volk des lands, voor de zonen Heths;

8 En hij sprak met hen, zeggende: Is het met uw wil, dat ik mijn dode begrave van voor mijn aangezicht; zo hoort mij, en spreekt voor mij bij Efron, den zoon van Zohar,

9 Dat hij mij geve de spelonk van Machpela, die hij heeft, die in het einde van zijn akker is, dat hij dezelve mij om het volle geld geve, tot een erfbegrafenis in het midden van u.