Klaagliederen 2:1

1 Aleph. Hoe heeft de Heere de dochter Sions in Zijn toorn bewolkt? Hij heeft de heerlijkheid van Israel van den hemel op de aarde nedergeworpen; en Hij heeft aan de voetbank Zijner voeten niet gedacht in den dag Zijns toorns.

Klaagliederen 2:1 Meaning and Commentary

Lamentations 2:1

How hath the Lord covered the daughter of Zion with a cloud in
his anger
Not their persons for protection, as he did the Israelites at the Red sea, and in the wilderness; nor their sins, which he blots out as a thick cloud; or with such an one as he filled the tabernacle and temple with when dedicated; for this was "in his anger", in the day of his anger, against Jerusalem; but with the thick and black clouds of calamity and distress; he "beclouded" ^F18 her, as it may be rendered, and is by Broughton; he drew a veil, or caused a cloud to come over all her brightness and glory, and surrounded her with darkness, that her light and splendour might not be seen. Aben Ezra interprets it, "he lifted her up to the clouds": that is, in order to cast her down with the greater force, as follows: [and] cast down from heaven unto the earth the beauty of Israel;
all its glory, both in church and state; this was brought down from the highest pitch of its excellency and dignity, to the lowest degree of infamy and reproach; particularly this was true of the temple, and service of God in it, which was the beauty and glory of the nation, but now utterly demolished: and remembered not his footstool in the day of his anger;
to spare and preserve that; meaning either the house of the sanctuary, the temple itself, as the Targum and Jarchi; or rather the ark with the mercy seat, on which the Shechinah or divine Majesty set his feet, when sitting between the cherubim; and is so called, ( 1 Chronicles 28:2 ) ( Psalms 99:5 ) .

---

FOOTNOTES:

F18 (byey) "obnubilavit", Montanus, Vatablus; "obnubilat", Cocceius.

Klaagliederen 2:1 In-Context

1 Aleph. Hoe heeft de Heere de dochter Sions in Zijn toorn bewolkt? Hij heeft de heerlijkheid van Israel van den hemel op de aarde nedergeworpen; en Hij heeft aan de voetbank Zijner voeten niet gedacht in den dag Zijns toorns.

2 Beth. De Heere heeft al de woningen Jakobs verslonden, en heeft ze niet verschoond; Hij heeft de vastigheden der dochter van Juda afgebroken in Zijn verbolgenheid, Hij heeft gemaakt, dat zij de aarde raken; Hij heeft het koninkrijk en deszelfs vorsten ontheiligd.

3 Gimel. Hij heeft, in ontsteking des toorns, den gehelen hoorn Israels afgehouwen; Hij heeft Zijn rechterhand achterwaarts getrokken, toen de vijand kwam, en Hij is tegen Jakob ontstoken als een vlammend vuur, dat rondom verteert.

4 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen als een vijand; Hij heeft zich met Zijn rechterhand gesteld als een tegenpartijder, dat Hij doodde al de begeerlijke dingen der ogen; Hij heeft Zijn grimmigheid in de tent der dochter Sions uitgestort als een vuur.

5 He. De Heere is geworden als een vijand; Hij heeft Israel verslonden, Hij heeft al haar paleizen verslonden. Hij heeft deszelfs vastigheden verdorven; en Hij heeft bij de dochter van Juda het klagen en kermen vermenigvuldigd.