1 Samuël 13:18-23

18 En een hoop keerde zich naar den weg van Beth-horon; en een hoop keerde zich naar den weg der landpale, die naar het dal Zeboim naar de woestijn uitziet.

19 En er werd geen smid gevonden in het ganse land van Israel; want de Filistijnen hadden gezegd: Opdat de Hebreen geen zwaard noch spies maken.

20 Daarom moest gans Israel tot de Filistijnen aftrekken, opdat een iegelijk zijn ploegijzer, of zijn spade, of zijn bijl, of zijn houweel scherpen liet.

21 Maar zij hadden tandige vijlen tot hun houwelen, en tot hun spaden, en tot de drietandige vorken, en tot de bijlen, en tot het stellen der prikkelen.

22 En het geschiedde ten dage des strijds, dat er geen zwaard noch spies gevonden werd in de hand van het ganse volk, dat bij Saul en bij Jonathan was; doch bij Saul en bij Jonathan, zijn zoon, werden zij gevonden.

23 En der Filistijnen leger toog naar den doortocht van Michmas.

1 Samuël 13:18-23 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO FIRST SAMUEL 13

This chapter relates how Saul disposed of his army, 1Sa 13:1,2 that Jonathan his son smote a garrison of Philistines, which provoked them to come out with a large army against them, to the great terror of the Israelites, many of whom fled to secret places, and to distant parts, 1Sa 13:3-7, that Saul tarried at Gilgal waiting for Samuel, but he not coming so soon as expected, offered sacrifice himself, 1Sa 13:8-10 for which Samuel, when he came, reproved him, and told him the kingdom should not continue with him, but be given to another man, 1Sa 13:11-14 on which Saul departed to Gibeah, where he continued, the Philistines being encamped at Michmash, 1Sa 13:15,16 from whence went out spoilers, in three companies, into the land of Israel, where they met with no opposition; for there were no weapons in the hands of any but Saul and Jonathan, the Philistines having taken care that there should be no smith in the land of Israel to make them any, so that they were defenceless, 1Sa 13:17-23.