Jesaja 13:7-17

7 Daarom zullen alle handen slap worden, en aller mensen hart zal versmelten;

8 En zij zullen verschrikt worden, smarten en weeen zullen hen aangrijpen, zij zullen bang zijn als een barende vrouw; een iegelijk zal over zijn naaste verbaasd zijn; hun aangezichten zullen vlammende aangezichten zijn.

9 Ziet, de dag des HEEREN komt, gruwelijk, met verbolgenheid en hittigen toorn, om het land te stellen tot verwoesting, en deszelfs zondaars daaruit te verdelgen.

10 Want de sterren des hemels en zijn gesternten zullen haar licht niet laten lichten; de zon zal verduisterd worden, wanneer zij zal opgaan, en de maan zal haar licht niet laten schijnen.

11 Want Ik zal over de wereld de boosheid bezoeken, en over de goddelozen hun ongerechtigheid; en Ik zal den hoogmoed der stouten doen ophouden, en de hovaardij der tirannen zal Ik vernederen.

12 Ik zal maken, dat een man dierbaarder zal zijn dan dicht goud, en een mens dan fijn goud van Ofir.

13 Daarom zal Ik den hemel beroeren, en de aarde zal bewogen worden van haar plaats, vanwege de verbolgenheid des HEEREN der heirscharen, en vanwege den dag Zijns hittigen toorns.

14 En een iegelijk zal zijn als een verjaagde ree, en als een schaap, dat niemand vergadert; een iegelijk zal naar zijn volk omzien, en een iegelijk zal naar zijn land vluchten.

15 Al wie gevonden wordt, zal doorstoken worden, en al wie daarbij gevoegd is, zal door het zwaard vallen.

16 Ook zullen hun kinderkens voor hun ogen verpletterd worden; hun huizen zullen geplunderd, en hun vrouwen geschonden worden.

17 Ziet, Ik zal de Meden tegen hen verwekken, die het zilver niet zullen achten, en aan het goud zullen zij geen lust hebben.

Jesaja 13:7-17 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 13

This chapter contains a prophecy of the destruction of Babylon, literally understood as a type and exemplar of the destruction of the mystical Babylon, so often spoken of in the book of the Revelation: an account is given of the persons that should be the instruments of it, and of the desolation they should make; which would issue in the utter ruin of that once famous city. The title of the prophecy, and the person that had it, and brought it, are expressed, Isa 13:1 orders are given to the Medes and Persians to prepare for war, Isa 13:2 and are described as the Lord's sanctified ones, his mighty ones, and who rejoiced in his highness, Isa 13:3 by the multitude of them, by the length of the way they came, and the end of their coming, by divine direction, and as the instruments of God's wrath, to destroy the land of the Chaldeans, Isa 13:4,5 wherefore the inhabitants of it are called to howling, because that destruction from the Lord was at hand, Isa 13:6,9 the effects of which were fainting, fear, consternation, pain, and sorrow, without the least relief and comfort, Isa 13:7,8,10 the causes of which were their sin and iniquity, particularly their arrogance, pride, and haughtiness, Isa 13:11 which destruction is further described by the fewness of men that should be left in the land, Isa 13:12 by the strange revolution made in it, and the confusion it should be in, Isa 13:13 by the fear and flight of men, both of their own and other nations, that should be among them, Isa 13:14 by the slaughter of men and children, the plunder of their houses, and the ravishing of their wives, Isa 13:15,16 the persons that should be employed as instruments are mentioned by name, and represented as not to be bribed with gold and silver; and as merciless and uncompassionate, that should spare neither young men nor children, Isa 13:17,18 and the chapter is concluded with a particular account of the destruction of Babylon; which is aggravated, by observing its former glory; by comparing its ruin to the overthrow of Sodom and Gomorrah; by its being no more to be inhabited by men within, nor to have Arabian shepherds pitching their tents without it; and by being the habitation of wild beasts, satyrs, dragons, and doleful creatures, Isa 13:19-22.